Xırçı sözü Azərbaycan dilində əsasən "bostançı" mənasında işlənir. Lakin sadəcə "bostan becərən adam" demək kifayət etməz. Xırçı sözü, özündə əməksevərliyi, təbiətlə sıx əlaqəni, torpaqla bağlılığı, həm də əldə etdiyi məhsulun keyfiyyətinə qarşı məsuliyyəti əks etdirir.
Bir xırçı sadəcə tərəvəz yetişdirmir; o, torpağın sirrini, bitkilərin dilini bilir. Hər toxumu diqqətlə əkir, hər cücəni qayğı ilə böyüdür. O, təbiətin ritminə uyğun yaşayır, mövsümlərin dəyişməsini izləyir və bitkilərin ehtiyaclarını dəqiqliklə müəyyən edir. Günəşin, yağışın, küləyin təsirini bilir və bostanını bu təsirlərdən qorumaq üçün lazımi tədbirləri görür. Onun əməyi sadəcə bir peşə deyil, həm də bir sənətdir, nəsildən-nəsil ötürülən bir bilik və bacarıqdır.
Xırçı sözü, özündə kənd həyatının, təbiətlə harmoniyanın, əl əməyinin dəyərini əks etdirir. O, sadəcə bir bostançı deyil, eyni zamanda torpağın övladı, təbiətin dostudur. Xırçının əməyi sayəsində süfrələrimiz tərəvəzlərlə zənginləşir, sağlam qidalanma təmin olunur. Bu mənada, xırçı sözü, özündə dərin mədəni və sosial mənaları ehtiva edir.
Müasir dövrdə bostançılığın sənaye üsulları geniş yayılsa da, xırçının əl əməyinə əsaslanan ənənəvi üsulları hələ də öz əhəmiyyətini qoruyub saxlayır. Çünki xırçının yetişdirdiyi məhsulun təbii, ekoloji cəhətdən təmiz olması müasir insan üçün getdikcə daha əhəmiyyətli hala gəlir. Beləliklə, xırçı sözü sadəcə bir peşə adı deyil, həm də bir ənənənin, bir həyat tərzinin simvoludur.