Xışıldamaq fellinin Azərbaycan dilindəki mənası, sadəcə "xışıltı səsi çıxartmaq" və ya "xış-xış eləmək"dən daha çox şey ifadə edir. Bu, incə və melodik bir səsdir, sanki təbiətin gizli bir nəğməsidir. Küləyin toxunduğu hər bir yarpaq, hər bir ot başı bu səsə öz töhfəsini verir, bir-birinə qarışaraq ətrafı əhatə edən bir musiqi yaradırlar.
Xışıldamaq, səssiz və sakit bir hərəkətin səs ifadəsidir. Bu hərəkət, yalnız küləyin təsiri ilə deyil, həm də digər amillərlə, məsələn, incə bir su axınının daşlara dəyərək yaratdığı səs, ya da çoxlu sayda kiçik əşyanın bir-birinə sürtünməsi ilə də müşahidə edilə bilər. Beləcə, xışıldamaq yalnız bitkilərin hərəkətinə aid deyil, ümumi bir səs təsviridir.
Yay yağışlarından sonra yolların kənarında boy atmış uzun, yaşıl otların küləkdə xışıldaması, təbiətin canlandığını, həyatın yenidən başladığını simvolizə edən gözəl bir mənzərədir. Bu səs, həm sakitliyi, həm də dinamikanı özündə birləşdirir. Səssiz bir günün fonunda xışıltı, rahatlıq və təravət hissi yaradarkən, küləyin şiddətlənməsi ilə bu səs artaraq, təbiətin gücünü xatırladır.
Beləliklə, xışıldamaq sözü, sadə bir hərəkətin səs təsvirindən daha çox, bir hissi, bir atmosferi, bir duyğunu da ifadə edən poetik və təsviri bir sözdür. Onun mənası, sözün özü ilə yanaşı, ətraf mühitin, havanın və təbiətin vəziyyətinə görə də dəyişə bilir.