Xışıltı (xışırtı) sözü, Azərbaycan dilində bir səsin zəif, qısa və tez-tez təkrarlanan, yarpaqların, quru otların, və ya digər kiçik əşyaların bir-birinə sürtülməsindən, hərəkətindən yaranan səsi bildirir. Bu səs adətən zərif, xoş və ya narahatedici ola bilər, kontekstdən asılı olaraq.
Xışıltı, həm təbiətdə, həm də süni mühitdə rast gəlinən bir səs hadisəsidir. Məsələn, küləyin meşədəki ağacların yarpaqları arasında yaratdığı səs, quru otlar üzərindən keçərkən ayaq altında yaranan səs, və ya pıçıldayan insanların səsi xışıltı kimi təsvir oluna bilər. Sözün mənası, səsin zəifliyi və tez-tez təkrarlanması ilə xarakterizə olunur. Bəzən xışıltı, sakit bir mühitdə daha aydın eşidilir və ətraf mühitin sakitliyini vurğulayır.
Ədəbiyyatda xışıltı, mənzərənin təsvirində, atmosferin yaradılmasında və müəyyən bir əhval-ruhiyyənin ifadəsində tez-tez istifadə olunan bir vasitədir. Məsələn, qorxulu bir hekayədə, qaranlıq meşədə eşidilən xışıltı, oxucunun qorxusunu artırmaq üçün istifadə oluna bilər. Əksinə, sakit bir bahar günündə, yarpaqların xışıltısı, sükunət və dincliyi təsvir edə bilər.
Xülasə olaraq, "xışıltı" sözü sadəcə bir səs deyil, həm də ətraf mühitin vəziyyəti, hadisələrin gedişatı haqqında məlumat verən bir bədii vasitədir. O, əsərlərə müəyyən bir əhval-ruhiyyə və atmosfer qatır. Sözün əhatə etdiyi mənaların zənginliyi, onun dilin zənginliyini və ifadə gücünü göstərir.