Xoşamxoşluq sözü, öz istəyi ilə, könüllü şəkildə hərəkət etməyi, bir işə razılıq verməyi ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "öz xoşu ilə, istəyilə, könüllü olaraq, istəyərək" kimi təriflənsə də, bu sözün arxasında daha çox məna gizlənir. Xoşamxoşluğun əsasını təşkil edən, icra olunan hərəkətin məcburiyyət olmadan, daxili bir istəklə, sərbəst qərar əsasında yerinə yetirilməsidir. Bu, sadəcə razılıq verməkdən daha dərin bir məna kəsb edir, çünki həmin hərəkətin həyata keçirilməsi zamanı insanın özünü tam sərbəst hiss etməsi, heç bir təzyiq altında olmaması önəm daşıyır.
Misal olaraq, verilən cümlədəki "Süleymanı görsəm deyəcəyəm ki, Əsgərə xəbər versin ki, gəlib qızı götürüb qaçsın" ifadəsi Xoşamxoşluq mənasını yalnız qismən əks etdirir. Sultan bəyin xahişi Əsgərin xoşamxoşluğu ilə həyata keçirilsə də, bu əmr və ya xahiş fonunda baş verir. Əsl xoşamxoşluqda isə belə bir fon olmamalıdır. Əsgər qızın qaçırılmasına özü istəyərək, heç kimdən təzyiq və ya təklif olmadan qərar verməlidir ki, bu hərəkətin Xoşamxoşluq prinsipinə tam uyğun gəlsin.
Beləliklə, Xoşamxoşluq sadəcə bir hərəkətin könüllülüyünü deyil, həm də həmin hərəkəti yerinə yetirənin daxili sərbəstliyini, öz istəyinə əsaslanan qərarını və bu qərarın heç bir məcburiyyətsiz qəbul edilməsini ifadə edir. Bu, istənilən fəaliyyət növünə şamil edilə bilən mənəvi bir prinsipin əksidir.
Maraqlı bir yanaşma olaraq, Xoşamxoşluq konsepsiyasını müasir psixologiya və hüquq elmləri ilə əlaqələndirmək olar. Məsələn, icra olunan hərəkətin etibarlılığını təmin edən vacib amillərdən biridir və könüllü razılıq əsasında həyata keçirilən bir çox hüquqi əməliyyatın əsasını təşkil edir.