Xoşfikirli (fars. xoş + ər. fikir): Bu söz, əslində, iki fərqli dilin – fars dilinin "xoş" (yaxşı, gözəl) və ərəb dilinin "fikir" ( düşüncə, niyyət) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmiş bir termindir. Beləliklə, sadəcə "xoş niyyət" mənasına gəlmir, daha geniş bir məna kəsb edir.
Xoşfikirli, bir insanın başqaları haqqında yalnız yaxşı və pozitiv düşüncələrə sahib olmasını, onlara qarşı səmimi və xoş niyyətlə yanaşmasını ifadə edir. Bu, sadəcə olaraq pis düşünməmək deyil, həm də aktiv şəkildə yaxşı düşünmək, başqalarının rifahını istəmək və onların xeyrinə hərəkət etmək deməkdir. Xoşfikirli, insanın daxili dünyasının əksidir və əməllərində, sözlərində və davranışlarında özünü göstərir.
Bu keyfiyyət sadəcə etik normaları əhatə etmir, həm də insan münasibətlərində müsbət enerji yaradır. Xoşfikirli insanlar ətraflarındakıları rahat və xoşbəxt hiss etdirir, çünki onların yaxşı niyyətləri və səmimiyyəti hiss olunur. Belə insanlar münaqişələrdən çəkinir, ancaq ədalətsizlik qarşısında susmur və həmişə həlli yolları axtarırlar.
Tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə xoşfikirlilik yüksək qiymətləndirilmişdir. Bir çox dini və fəlsəfi sistemlər bu keyfiyyəti insanın mənəvi kamilliyinə aparan əsas addımlardan biri kimi qəbul edir. Xoşfikirli insan özünü ətrafındakı insanlara sevgi və qayğı ilə bağlayır, onlarla daha yaxın və harmonik əlaqələr qurmağa imkan yaradır.
Qısaca desək, xoşfikirlilik sadəcə bir söz deyil, həm də insanın mənəvi gözəlliyini, daxili zənginliyini və başqalarına qarşı səmimi sevgi və hörmətini əks etdirən əhəmiyyətli bir keyfiyyətdir.