Xoşluq: İnsanı ruhen və ya fiziki olaraq məmnun edən, sevinc və rahatlıq hissi verən bir vəziyyət, duyğu və ya təcrübədir. Sadəcə "xoşa gələn şey"in özlüyündən daha geniş bir mənaya malikdir. "Xoşluq" duyğusu, estetik zövqlərdən, fiziki rahatlıqdan, sosial əlaqələrdən, mənəvi təminatdan və ya həyatın digər müsbət tərəflərindən qaynaqlana bilər.
Lüğətlərdəki "xoşa gələn şeyin halı, xoş təsir" tərifi xoşluğun bir hissəsini əks etdirir, ancaq onun bütün aspektlərini əhatə etmir. Məsələn, bir səhər günəşinin istisi, sevdiyiniz bir insanın qucağı, çoxdan gözlədiyiniz bir xəbər, və ya bir sənət əsərinin estetik gözəlliyi xoşluq hissi yarada bilər. Bu hallar sadəcə "xoş" olmaqdan kənara çıxaraq, dərin emosional və ya psixoloji təsirlərə səbəb olur.
Xoşluq subyektiv bir anlayışdır. Bir şəxs üçün xoş olan şey digəri üçün xoş olmaya bilər. Ancaq ümumiyyətlə, xoşluq insanın rifahı və xoşbəxtliyi üçün vacib bir amildir. Həyatda xoşluq anlarını yaşamaq, stressi azaltmaq, müsbət duyğuları artırmaq və ümumi həyat keyfiyyətini yüksəltmək üçün çox əhəmiyyətlidir.
Tarix boyu fəlsəfəçilər və yazıçıların xoşluğun mahiyyəti haqqında müxtəlif fikirləri olmuşdur. Bəziləri xoşluğu hisslərin maksimum dərəcədə təminatı kimi izah edirlərsə, bəziləri onu mənəviyyatla əlaqələndirir. Xoşluğun axtarışı və onun dərk edilməsi insan həyatının əsas məqsədlərindən biri kimi qəbul edilmişdir.