Məmnun (ər. مَمْنُون - məmnūn) sifəti əsasən “razı olan”, “xoşnud olan”, “məmnun qalan” mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdəki qısa izah kifayət qədər ümumi olsa da, sözün daha geniş və dəqiq mənasını anlamaq üçün kontekstin vacibliyini nəzərə almaq lazımdır. Məmnunluq hissi müxtəlif səbəblərdən qaynaqlana bilər: istənilən hadisənin baş verməsindən, birisinin hərəkətindən, qarşılaşılan vəziyyətdən və s. Bu səbəblər nəzərə alınmaqla məmnunluğun dərəcəsi də dəyişə bilər – sadəcə razılıqdan tutmuş, dərin minnətdarlıq və sevincə qədər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, ərəb mənşəli olduğu aydın olur. Kökü olan "m-n-n" hərfləri minnətdarlıq, əminlik, əta və hədiyyə kimi mənaları ehtiva edir. Bu da məmnunluq hissini qazandıran hadisələrin əksər hallarda başqasının əməyi və ya lütfü ilə bağlı olduğunu göstərir. Buna görə də, "məmnun" sözü sadəcə "razı" olmaqdan daha çox, bir növ minnətdarlıq və razılığın ifadəsidir.
Misal üçün, verilən beytə baxaq: "Neyləmişsən Molla Səfi, Bəybaba; Məmnundu, əzizim, bu qədər səndən". Burada "məmnundu" sözü Molla Səfinin Bəybabanın ona göstərdiyi hörmət və ya etdiyi xidmətdən doğan razılığını və minnətdarlığını ifadə edir. Sadəcə "razıdır" demək, bu beytdəki mənanı tam əks etdirməz.
Digər nümunələr: "Yeni işimlə məmnunam" (işdən razılıq), "onun hərəkətlərindən məmnun qaldım" (hərəkətdən razılıq və minnətdarlıq), "məmnunluqla qəbul etdim" (məmnuniyyətlə qəbul etmək). Bu nümunələr göstərir ki, "məmnun" sözü müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar daşıya bilər, ancaq əsasında həmişə müsbət bir duyğu, razılıq və ya minnətdarlıq yatır.
Nəticə olaraq, "məmnun" sözü sadəcə "razı" olmaqdan daha çox şey ifadə edir. Bu, minnətdarlıq, xoşnudluq və razılığın birləşdiyi, kontekstdən asılı olaraq dərinliyi və ifadə tərzi dəyişən bir duyğudur. Onun ərəb dilindən gəldiyini və kökünün mənasını bilmək, sözün daha dəqiq anlaşıla bilməsinə kömək edir.