Xoşniyyət (fars. xoş + ər. niyyət) sözü, bir insanın niyyətinin, məramının və ya məqsədinin yaxşı və saf olmasını ifadə edir. Sadəcə olaraq "ürəyi təmiz" olmaqdan daha çox şeyi əhatə edir. Xoşniyyət, daxili bir vəziyyəti, bir insanın əməllərinin arxasında yatan əsl niyyəti ifadə edir. Bu, kin, qərəz, paxıllıq və ya hər hansı bir mənfi hissdən uzaq, təmiz və səmimi bir niyyəti təmsil edir.
Xoşniyyətli bir insan, digərlərinə qarşı həmişə yaxşı niyyətlə yanaşır, hərəkətləri səmimi və məqsədlidir. Onların sözləri və əməlləri arasında uyğunsuzluq yoxdur. Xoşniyyət, sadəcə yaxşı davranmaq deyil, həm də davranışın arxasındakı məqsədin yaxşı olmasını da ehtiva edir. Yəni, xoşniyyətli insanın hərəkətləri həm qəlbən, həm də əməldə yaxşı olmalıdır.
Bu anlayış, sosial əlaqələrimizdə olduqca vacib rol oynayır. Çünki xoşniyyət, etimadın, hörmətin və səmimi münasibətlərin əsasını təşkil edir. Xoşniyyətli insanlar arasında qarşılıqlı anlaşma və əməkdaşlıq daha asan qurulur. Xoşniyyət, həm şəxsi, həm də ictimai həyatımızda uğur qazanmağımızda əhəmiyyətli rol oynayan əsas amillərdəndir.
Tarixən, xoşniyyət müxtəlif mədəniyyətlərdə müsbət keyfiyyət kimi qiymətləndirilib və əxlaqi-əxlaqi dəyərlər sistemində mühüm yer tutub. Fərqli dinlərdə və fəlsəfi təlimlərdə xoşniyyət, yaxşı əməllərin əsasını təşkil edən vacib bir amil kimi qeyd olunub. Bu gün də xoşniyyət, həm fərdi, həm də ictimai səviyyədə ədalətli və harmonik bir dünya qurmaq üçün zəruri olan əsas dəyərlərdən biri olaraq qalır.