Xoşnud [fars. خشنود] sözü Azərbaycan dilində həm sifət, həm də zərf kimi işlənir və "razı", "məmnun", "xoşbəxt" mənalarını verir. Bu söz, daxili bir razılıq, qaneolma və sevinc halını ifadə edir. Sadəcə olaraq bir vəziyyətlə razılaşmaqdan daha çox, xoşnudluq daha dərin, içdən gələn bir hissdir. Ürəkdəki rahatlıq, əminlik və sevinci əks etdirir.
Xoşnudluq hissi, müəyyən bir hadisə və ya vəziyyətlə bağlı ola bilər, məsələn, bir insanın gözlədiyi bir şeyin baş verməsi ilə xoşnud ola bilər. Lakin xoşnudluq daha geniş bir məna da daşıya bilər; həyatdan, öz vəziyyətindən, ətraf mühitindən razı olmaq, ümumilikdə daxili harmoniya və sakitlik hissini ifadə edir. Bu baxımdan xoşnudluq, sadəcə bir emosiya deyil, həm də bir həyat tərzi və ya münasibət ola bilər.
Ədəbiyyatda "xoşnud" sözü tez-tez şairlərin və yazıçıların qəhrəmanlarının daxili dünyasını, emosional vəziyyətlərini təsvir etmək üçün işlədilir. Misal olaraq, verilən şeir misrasında olduğu kimi, "xoşnud hal" ifadəsi, bir insanın daxili tarazlığının, rahatlığının və səadət hissinin pozulmasını göstərir. Bu sözün ifadə gücü, onun sadəliyi və eyni zamanda dərinliyi ilə bağlıdır.
Farsca köklərə malik olan "xoşnud" sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının bir parçasıdır və ədəbiyyatda geniş istifadə olunur, mətndə duyğuları dəqiq və ifadəli şəkildə çatdırmaq üçün əvəzsiz bir vasitədir. "Xoşnud" sözünün mənasını tam anlamaq üçün sadəcə lüğətdəki tərifə deyil, həm də ədəbi mətnlərdə necə işləndiyinə də diqqət yetirmək lazımdır.