Xoşsifətlik: Bu termin, bir insanın görünüşü və davranışından bəhs edən geniş mənalı bir anlayışdır. Əsasən iki əsas mənada istifadə olunur:
1. Fiziki Xoşsifətlik: Bu, bir insanın üzünün, xarici görünüşünün xoşagəlməzliyi, gözəlliyi və cazibədarlığı deməkdir. Sadəcə "xoş üzlü olmaq"dan daha çox, burada həm üz cizgilərinin harmoniyası, həm də ümumi təmizlik, sağlamlıq və enerji kimi amillər nəzərə alınır. Xoşsifət bir insanın təbii gözəlliyi ilə yanaşı, baxışlarında, təbəssümündə və hərəkətlərində də bir harmoniya, bir uyğunluq hiss olunar.
2. Məcazi Xoşsifətlik: Bu mənada xoşsifətlik, insanın daxili keyfiyyətlərinin xarici təzahürüdür. Yəni, insanın xoş əhval-ruhiyyəsi, mehribanlığı, nəvazişkarlığı, üzgülərliyi və xoşrəftarlığı onun "xoşsifət" görünməsinə səbəb olur. Bu, sadəcə üz ifadələri ilə məhdudlaşmır; özünü necə aparması, başqaları ilə necə ünsiyyət qurması, səmimiliyi və qayğıkeşliyi də bu məcazi xoşsifətliyin tərkib hissəsidir. Bu mənada xoşsifətlik, otağın rahatlığı və uyğunluğu, qulluqçunun safdilliyi kimi amillərə də bənzədilir; çünki bunlar da ümumi bir rahatlıq və xoşməramlıq hissi yaradırlar.
Qısacası, xoşsifətlik, həm fiziki görünüşün gözəlliyi, həm də daxili keyfiyyətlərin səmimiliyi ilə ifadə olunan cəlbedici bir keyfiyyətdir. Bu iki məna bir-birini tamamlayır və xoşsifət bir insanın ətrafında pozitiv bir aura yaratmasına kömək edir.