Xudahafiz (fars. xuda + ər. hafiz) – "Allah qorusun", "Tanrı qorusun", "Allah hifz eləsin", "Tanrı saxlasın" mənasında işlənən bir vidalaşma ifadəsidir. Bu söz, ayrılan zaman bir-birinə xoş arzu diləmək məqsədilə istifadə olunur və istənilən situasiyada, rəsmi və qeyri-rəsmi ünsiyyətdə uyğun hesab olunur.
Etimoloji baxımdan, söz iki hissədən ibarətdir: "xuda" (farsca Allah mənasında) və "hafiz" (ərəbcə qoruyucu, qoruyan mənasında). Beləliklə, "xudahafiz" sözü həm də dərindən dini köklərə malik olduğunu göstərir. İfadənin dilinə daxil olması tarixi pers-ərəb mədəniyyətinin Azərbaycan mədəniyyətinə təsirinin aydın bir göstəricisidir.
Müasir Azərbaycan dilində "xudahafiz" "sağ ol!", "sağ olun!" ifadələri ilə sinonim kimi istifadə olunur, ancaq bu sinonimlik tam deyil. "Sağ ol!" və "sağ olun!" daha çox gündəlik və sadə vidalaşma ifadələri ikən, "xudahafiz" daha rəsmi, ehtiram dolu və hətta bir qədər mənalı bir üslubda istifadə oluna bilər. Məlumat üçün qeyd edək ki, "xudahafiz" sözü müəyyən bir coğrafi ərazidə və ya sosial qruplar arasında digərlərindən daha çox işlənə bilər.
Qədim və zəngin tarixi olan bu ifadənin Azərbaycan dilindəki mövqeyi, ona olan münasibət və istifadə tezliyi zaman keçdikcə dəyişə bilər, lakin dərin mədəni və dini kökləri sayəsində dil tarixində özünəməxsus yerini qoruyub saxlayır. "Dəxi məni axtarm" misalında göstərildiyi kimi, bu söz ədəbiyyatda, xüsusilə də tarixi əsərlərdə, həmin dövrün mədəniyyətini və dilini əks etdirmək üçün tez-tez istifadə edilir.