İbadətçi sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında ibadət hərəkəti ilə sıx bağlı bir anlayışı ifadə edir. Sadəcə "ibadətlə məşğul olan adam" tərifi, bu sözün bütün çalarlarını əhatə etmir. İbadətçi, öz həyatını Allah'a (və ya inanılan ali qüvvəyə) həsr etmiş, inancının tələblərinə əməl edən və ibadəti həyatının ayrılmaz hissəsi kimi qəbul edən bir şəxsiyyətdir.
Bu tərifə dərindən nüfuz etdikdə, ibadətçinin sadəcə ritual hərəkətlər yerinə yetirən birisi olmadığını görərik. O, inancının tələblərini həyatının bütün sahələrinə yayaraq, əxlaqi dəyərlərə riayət edən, mərhəmətli, səbirli və ədalətli olmağa çalışan bir insandır. İbadəti yalnız məbəddə deyil, həyatının bütün anlarında yaşayan, hərəkət və düşüncələrində imanının təsirinə məruz qalan bir şəxsdir.
Tarix boyu müxtəlif dinlərdə ibadətçilər öz inanclarını müdafiə etmək, dini dəyərləri yaymaq və cəmiyyətə xidmət etmək üçün müxtəlif yollar seçmişlər. Bəziləri təklikdə ibadət edərkən, bəziləri ibadət mərasimlərinə qatılmaqla, bəziləri isə dini təbliğ və xeyriyyəçilik fəaliyyətləri ilə məşğul olaraq öz inanclarını nümayiş etdirirlər. Beləliklə, ibadətçi anlayışı, sadə bir tərifə sığmayan, zəngin və çoxşaxəli bir məfhumdur.
Nəticədə, "ibadətçi" sözü, sadəcə ibadət edən bir insanı deyil, imanına bağlı, əxlaqi dəyərlərə sadiq və öz həyatını inancının tələblərinə uyğun qurmuş bir şəxsiyyəti təsvir edir. Bu, yalnız bir söz deyil, bir həyat tərzi və fəlsəfəsidir.