İbadətkar sözü, əsasən ərəb dilindən ("ibadət" - ibadət etmək və farsca "-kar" - edən şəxs şəkilçisi) gələn bir söz olub, "ibadət edən", "səcdə edən" və ya "səcdə edici" mənasını verir. Bu termin, dini ayin və rəsm-rusumlara, xüsusən də Allahın qarşısında təvazökarlıq və itaət nümayiş etdirməyə məxsus olan hərəkətləri, düşüncələri və duyğuları ifadə edir. Sadəcə "səcdə edən" kimi dar mənada deyil, daha geniş mənada, dindar, Allahın əmrlərinə itaət edən, dini əxlaqa riayət edən şəxsi ifadə edir.
İbadətkar anlayışı, hər hansı bir dinə mənsub olmaqdan asılı olmayaraq, ruhən inanan və ibadətini yerinə yetirən hər kəsə aiddir. Bu termin, müxtəlif dini məzhəblərdə, fərqli ibadət formalarını, dua, oruc, sədəqə vermə, ziyarət və s. əhatə edir. İbadətkarlıq, şəxsin öz dini inanclarına və əqidəsinə sadiq qalmasını, həyatında ilahi prinsiplərə əsaslanmasını və ruhani kamilliyə çatmaq üçün çalışmasını ifadə edir.
Maraqlı bir yanaşma olaraq, "ibadətkar" termini sadəcə fiziki hərəkətləri deyil, daxili həyat və düşüncə tərzini də əhatə edir. Həqiqi bir ibadətkar, yalnız ayinlər zamanı deyil, həyatının bütün sahələrində dini prinsiplərə uyğun yaşamağa çalışır. Onun əməlləri, sözləri və hətta düşüncələri Allahın razılığını qazanmaq məqsədi daşıyır. Beləliklə, "ibadətkar" yalnız bir söz deyil, dindar bir insanın həyat fəlsəfəsini və ruhən inkişafını əks etdirən bir anlayışdır.
Verilən nümunə cümləsindəki "Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qız" ifadəsi, ibadətin müxtəlif mədəni və tarixi kontekstlərdə necə fərqli formalarda ifadə edilə biləcəyini göstərir. Bu misal, ibadətin yalnız bir dini ayin kimi deyil, həmçinin ehtiram, təvazökarlıq və heyranlıq hisslərinin ifadəsi kimi də qəbul edilə biləcəyini nümayiş etdirir.