İctimailəşdirmə, fərdi və ya qrup halında olan insanların cəmiyyətə inteqrasiya prosesini, cəmiyyətin qaydalarına, normalarına və dəyərlərinə uyğunlaşmasını və bu prosesdə fərdin sosial rol və vəzifələrini qəbul etməsini əhatə edən mürəkkəb bir sosioloji və psixoloji hadisədir. Sadəcə "cəmiyyətə qatılmaq"dan daha çoxdur; bu, fərdin özünü cəmiyyətin üzvü kimi hiss etməsi, cəmiyyətin tələblərini başa düşməsi və onlara uyğun davranışlar nümayiş etdirməsi deməkdir.
İctimailəşdirmə prosesi həyatın ilk illərindən başlayır və insan ömrünün sonuna qədər davam edir. Ailə, məktəb, qrup yoldaşları, media və digər sosial institutlar bu prosesdə mühüm rol oynayırlar. Uşaqlar ailədən əsas sosial normaları, dəyərləri və davranış nümunələrini öyrənirlər. Məktəb isə daha geniş sosial qruplar içində qarşılıqlı əlaqə qurmağı və cəmiyyətin daha geniş kontekstini başa düşməyi öyrədir. Həmçinin, həmyaşıdlar qrupları da fərdin özünü ifadə etməsi və sosial bacarıqlarını inkişaf etdirməsi üçün mühüm bir platforma təşkil edirlər.
İctimailəşdirmə zamanı fərdlər yalnız davranış normalarını öyrənmir, həm də özünəməxsus şəxsiyyətlərini formalaşdırırlar. Bu prosesdə özünü dərk etmə, özünü qiymətləndirmə və digərləri ilə əlaqə qurma bacarığı inkişaf edir. Ancaq ictimailəşdirmə həmişə hamar və problemsiz getmir. Mədəniyyətlərarası fərqlər, sosial qeyri-bərabərlik və digər amillər ictimailəşmə prosesinə müxtəlif maneələr yarada bilər. Nəticədə, bəzi fərdlər cəmiyyətə tam inteqrasiya olunmaqda çətinlik çəkə bilər və sosial adaptasiya problemləri yaşaya bilərlər.
Ümumilikdə, ictimailəşdirmə, cəmiyyətin davamlılığı və inkişafı üçün vacib bir prosesdir. Fərdlərin cəmiyyətə uyğunlaşması, sosial qaydaları qəbul etməsi və özünəməxsus rolunu oynaması sayəsində cəmiyyət daha harmonik və funksional olur. Bu prosesin daha yaxşı başa düşülməsi, sosial problemlərin həllində və daha ədalətli bir cəmiyyətin qurulmasında mühüm rol oynayır.