İdbarlıq, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında çirkinlik, eybəcərlik və kifirliyi əks etdirən bir sözdür. Sadəcə "çirkinlik" deməkdən daha çox məna çalarını özündə cəmləşdirir. "Çirkinlik" daha çox fiziki görünüşlə bağlı olsa da, "idbarlıq" həm fiziki, həm də mənəvi çirkinliyi, eybəcərliyi və hətta əxlaqsızlığı ifadə edə bilər.
Bu söz, obyektin zahiri görünüşündən kənara çıxaraq, onun daxili keyfiyyətlərini də əhatə edir. Məsələn, bir insanın idbarlıqla xarakterizə olunması, yalnız onun fiziki görünüşünün çirkinliyini deyil, həm də əxlaqının, davranışlarının, düşüncə tərzinin də eybəcər və qəbuledilməz olduğunu göstərir. Belə bir təsvir, "çirkinlik" və ya "eybəcərlik" sözlərinin təkbaşına ifadə edə bilmədiyi daha dərin bir mənfi qiymətləndirməni əks etdirir.
İdbarlıq anlayışı, həm də bir məkan və ya vəziyyətin pis vəziyyətini ifadə edə bilər. Məsələn, "idbarlıq içində yaşayan bir kənd" deyərkən, yalnız kəndin fiziki vəziyyətinin pis olduğunu deyil, həm də oradakı insanların həyat tərzinin, əxlaqının, ümumi olaraq həyatın keyfiyyətinin aşağı səviyyədə olduğunu ifadə edirik. Bu səbəbdən də "idbarlıq" sözü daha geniş konteksti əhatə edən və "kifirlik" ilə birlikdə daha güclü bir mənfi anlam yaradır.
Ümumiyyətlə, "idbarlıq" sözü, sadəcə fiziki görünüşün və ya vəziyyətin pisliyini ifadə etməkdən çox, əxlaqi tənəzzülü, mənəvi çirkinliyi və qəbuledilməz davranışları əks etdirən daha mürəkkəb və çoxşaxəli bir məna kəsb edir. Bu da onu dilin zənginliyini göstərən maraqlı bir leksik vahid halına gətirir.