İfadəsiz: Sifət. Sözün əsas mənası zəif, təsirsiz, duyğu və ya məna çatdırmayan deməkdir. Bu, sadəcə səthi bir təsvir deyil; ifadəsizliyin dərəcəsi və kontekstə bağlı olaraq, müxtəlif çalarlarda özünü göstərə bilər. Məsələn, ifadəsiz bir nitq monoton, cansıxıcı və dinləyicidə heç bir reaksiya yaratmayan bir üslubu ifadə edə bilər. Eyni zamanda, ifadəsiz nitq, qəsdən duyğularını gizlədən, ya da ağır bir təcrübədən sonra söylənən sözləri də ifadə edə bilər. Bu halda, ifadəsizlik bir gizlilik, ya da dərin bir kədər maskası kimi təsvir edilə bilər.
İfadəsizliyin daha geniş mənası, həm də fiziki görünüşə aid edilə bilər. Məsələn, "ifadəsiz gözlər" ifadəsi, gözlərdə hər hansı bir duyğunu, sevinci, kədəri, qəzəbi və ya başqa bir emosiyanı əks etdirməməsini bildirir. Bu, həm fiziki olaraq (məsələn, iflic nəticəsində), həm də emosional cəhətdən (məsələn, dərin şok və ya apatiya nəticəsində) ola bilər. Belə gözlər, cansız, boş və hətta qorxulu təsir bağışlaya bilər. Bu səbəbdən, ədəbiyyatda və incəsənətdə ifadəsiz gözlər tez-tez qəhrəmanın daxili dünyasının gizliliyini, gizli əzabını və ya dərin bir ruhən boşluğunu ifadə etmək üçün istifadə olunur.
Yekun olaraq, "ifadəsiz" sözü sadəcə "zəif" və ya "təsirsiz" demək deyil. Bu, müxtəlif kontekstlərdə fərqli çalarlar əldə edən, həm nitqi, həm də fiziki görünüşü təsvir edən, dərin psixoloji mənaları da özündə əks etdirən bir söz olmuşdur.