İlmək, sadəcə "asanlıqla açılan düyün" olmaqdan daha çoxdur. Düyünün incə və zərif bir növüdür, əsasən bir telin öz üzərinə dolanaraq əmələ gətirdiyi dairəvi və ya oval formalı bağlama. Bu bağlama həm möhkəm, həm də asanlıqla açıla bilən xüsusiyyətə malikdir. İlməyin açılması üçün əlavə bir alətə ehtiyac yoxdur, sadəcə olaraq düyünün uclarını bir-birindən ayırmaq kifayətdir.
İlmək, sadəliyinin arxasında gizlənən bir çox tətbiq sahəsinə malikdir. Gündəlik həyatımızda, dənizçilikdən toxumaçılığa, alpinizmdən tibbə qədər müxtəlif sahələrdə istifadə olunur. Toxuculuqda iplərin bir-birinə bağlanması üçün, dənizçilikdə isə kəndirlərin və ya arqanların bağlanması üçün istifadə edilən ilməklər həm praktik, həm də bədii baxımdan əhəmiyyətlidir. Hətta bəzi xalq sənətlərində ilmək nümunələri bəzək elementi kimi istifadə olunur.
Mustafa bəyin gördüyü “hörülmüş kəndir görür” misalında olduğu kimi, ilmək sadəcə bir bağlama deyil, həm də daha böyük və mürəkkəb quruluşların əsasını təşkil edə bilər. Bir-birinə bağlı çoxlu ilməkdən ibarət olan düyünlər daha möhkəm və etibarlı ola bilər. Bu səbəbdən də ilmək yalnız bir düyün kimi deyil, daha geniş mənada bir quruluş elementi kimi də nəzərdən keçirilməlidir.
Beləliklə, "ilmək" sözünün mənasını yalnız "asanlıqla açılan düyün" kimi təsvir etmək kifayət deyil. Onun sadə görünüşünün arxasında gizlənən mürəkkəblik, çoxfunksiyalılıq və geniş tətbiq sahələri sözün mənasını daha da zənginləşdirir.