İmitasiya [lat. imitatio] sözü, əslində bir şeyin digərinə oxşadılması, təqlid edilməsi mənasını verir. Sadəcə "bənzətmə" deyərkən qısaca qala bilərik, amma imitasiya daha dərin bir məna ehtiva edir. Bu, sadəcə iki şeyin oxşar görünməsindən daha çoxdur; imitasiya, orijinalın xüsusiyyətlərini, görünüşünü və bəzən hətta funksiyasını dəqiq, məharətli və ya məqsədyönlü şəkildə təqlid etmək cəhdini əks etdirir.
İmitasiya, qədim zamanlardan bəri insan həyatının ayrılmaz bir hissəsi olub. Sənətkarlar əsrlərdir ki, qiymətli materialların imitasiyasını yaradaraq, daha geniş kütlələrə əlçatan qiymətlərlə gözəllik gətiriblər. Məsələn, mərmər imitasiyası (mətnədə verilən nümunə kimi) həm bənzər görünüşə malik, həm də daha ucuz bir materialla mərmərin zərifliyini və lüksünü əldə etməyə imkan verir.
İmitasiyanın məqsədləri müxtəlif ola bilər. Bəzən bu, orijinal əsərin daha ucuz bir versiyasını yaratmaq, bəzən isə orijinalın mövcud olmadığı hallarda (məsələn, tarixi əsərlərin rekonstruksiyası) onun yenidən canlandırılması üçün istifadə olunur. Həmçinin, imitasiya tədris və təlim prosesində, yeni bacarıqların inkişafında əhəmiyyətli rol oynayır. Bir sənətkarın əsərinin imitasiyası, texnikanın öyrənilməsinə və təkmilləşdirilməsinə kömək edir.
Lakin imitasiya həm də müəyyən etika məsələləri ilə bağlıdır. Orjinal əsərin saxtalaşdırılması və onu orijinal kimi təqdim etmək qanunsuz və etik baxımdan qəbuledilməzdir. İmitasiya, orijinala bənzəməklə yanaşı, həm də onunla fərqlənməlidir, əks halda saxtalaşdırma kimi qəbul edilir. Bu fərqlənmə, materialın, texnikanın, və ya hətta yaradıcının özünəməxsus imzasının olması ilə ifadə oluna bilər.
Beləliklə, imitasiya sadəcə oxşatma deyil, mürəkkəb bir prosesdir ki, bu prosesdə həm yaradıcılıq, həm də texniki bacarıq, həm də etik normalar nəzərə alınmalıdır.