İmza sözü ərəb dilindən gəlmiş olub, bir məktubun, sənədin və ya digər rəsmi sənədin altında öz əl yazısı ilə adını və ya familiyasını yazmaq, qol çəkmək, qol qoymaq mənasını bildirir. Bu, sadəcə bir adın yazılışından daha çoxdur; özünü təsdiq etmək, məsuliyyət götürmək və sənədə razılıq vermək aktıdır.
Tarix boyu imza, şəxsiyyətin simvolu, kimliyin təsdiqedici elementi olaraq xidmət etmişdir. Qədim dövrlərdə möhürlər və bədii elementlər imzaların ayrılmaz hissəsi idi, hər bir imza sahibinin unikal tərzini əks etdirirdi. Müasir dövrdə isə imza, əl yazısının sürətlə texnologiya ilə əvəz olunmasına baxmayaraq, öz əhəmiyyətini qoruyub saxlayır, çünki hələ də bənzərsiz bir biometrik identifikatordur.
İmza, hüquqi baxımdan da böyük əhəmiyyət kəsb edir. Sənədlərin leqal olmasının vacib bir şərti olaraq imza, müqavilələrin bağlanması, əmlakın sahibliyinə dair sənədlərin təsdiqi və bir çox digər hüquqi əməliyyatlarda əsas rol oynayır. İmzanın saxtakarlıqla əlaqədar cinayət məsuliyyətinə səbəb ola biləcəyini unutmaq olmaz.
Maraqlı bir məqam odur ki, imzaların zamanla dəyişməsi, inkişaf etməsi, sahibinin şəxsiyyətinin təkamülünü əks etdirməsi də müşahidə olunur. Gənc yaşlarda sadə bir imzaya sahib olan bir şəxs, illər keçdikcə daha mürəkkəb və fərdi bir imza inkişaf etdirə bilər. Beləliklə, imza sadəcə bir qol çəkmə hərəkəti deyil, həm də özünün tarixçəsini özündə əks etdirən dinamik bir simvoldur.