İnflyasiya, latın mənşəli bir iqtisadi termin olub, əsasən kağız pulların dövriyyədəki miqdarının əmtəələrə olan tələbi üstələməsindən irəli gələn qiymət artımı hadisəsini ifadə edir. Sadəcə "qiymətdən düşmə" ifadəsi ilə izah edilməsi qeyri-dəqiqdir, çünki inflyasiya əslində pul vahidinin alıcılıq qabiliyyətinin azalması, yəni eyni pul vahidi ilə daha az əmtəə və ya xidmət əldə edilməsi deməkdir.
Daha geniş baxış buraxılışda olan pul kütləsinin artması ilə əmtəə və xidmətlərin təklifi arasındakı tarazlığın pozulmasını əhatə edir. Pulun dəyərinin azalması yalnız kağız pulların artıq buraxılması ilə deyil, həm də əmtəə tədarükünün azalması, istehsal xərclərinin yüksəlməsi, spekulyasiya və digər amillərlə əlaqədardır. Bu səbəbdən inflyasiya prosesi çoxcəhətli və mürəkkəb bir hadisədir.
İnflyasiyanın müxtəlif növləri mövcuddur: sürünən, yeriməli, qaçan və hiperinflyasiya. Sürünən inflyasiya (illik 3-5% civarında) iqtisadiyyat üçün nisbətən az təhlükəli olsa da, daha yüksək səviyyəli inflyasiya (yeriməli, qaçan və hiperinflyasiya) ciddi sosial-iqtisadi problemlərə, qeyri-sabitliyə, pulun dəyərinin sürətli itirilməsinə, əhalinin alıcılıq qabiliyyətinin azalmasına və nəhayət, iqtisadi böhrənlərə gətirib çıxara bilər.
Maraqlı bir məqam kimi, inflyasiyanın səbəbləri və nəticələri ilə mübarizə üsulları hər zaman iqtisadçıların əsas müzakirə mövzularından biri olub. İnflyasiyanı idarə etmək üçün hökumətlər pul-kredit siyasətindən, vergi siyasətindən və digər iqtisadi alətlərdən istifadə edirlər. Ancaq inflyasiyanın tamamilə qarşısının alınması çox çətin, hətta mümkün olmayan bir vəzifədir. Mütəmadi və mülayim səviyyədə inflyasiya iqtisadiyyat üçün stimullaşdırıcı amil ola bilər, ancaq bu prosesin nəzarət altında saxlanması olduqca vacibdir.