İnsaniyyət (ər. إنسانية - insaniyya) sözü ərəb mənşəli olub, geniş və çoxqatlı bir mənaya malikdir. Sadəcə "bütün insanlar" demək deyil, daha dərin fəlsəfi və etik bir yük daşıyır.
Birinci və ən geniş mənası, lüğətdə də qeyd olunduğu kimi, bəşəriyyət, insan övladı və ya insan cəmiyyətidir – yer üzündə yaşayan bütün insanların məcmusudur. Bu, insaniyyətin kəmiyyət tərəfini əks etdirir: sayı, müxtəlifliyi, coğrafi yayılması. Ancaq bu, insanlığa dair tam mənzərəni verməkdən uzaqdır.
İnsaniyyətin daha əhəmiyyətli tərəfi onun keyfiyyət xüsusiyyətlərindədir. Bu, insanların ümumi xüsusiyyətlərini, məsələn, düşünmə, hiss etmə, yaradıcılıq, empatiya qabiliyyətlərini əhatə edir. İnsaniyyət, insanları heyvanlardan fərqləndirən, onlara özünəməxsus dəyər qazandıran bu üstün keyfiyyətlərin məcmusudur. Bu mənada insaniyyət, həm də insanlıq, mərhəmət, xeyirxahlıq, ədalət, müdriklik kimi mənəvi dəyərləri özündə birləşdirir.
Tarix boyu insaniyyət, həm böyük nailiyyətlərə, həm də dəhşətli fəlakətlərə imza atıb. İnsaniyyətin tarixi, bir tərəfdən elm, incəsənət, texnologiya sahəsindəki inkişafı, digər tərəfdən isə müharibələr, soyqırımları və ədalətsizlikləri əks etdirir. Bu ziddiyyətlər, insan təbiətinin mürəkkəbliyini, onun həm yaxşıya, həm də pisə qadir olduğunu göstərir.
Beləliklə, insaniyyət sadəcə bir kəmiyyət anlayışı deyil, həm də mürəkkəb, çoxcəhətli və dinamik bir keyfiyyət anlayışıdır. O, həm keçmişin, həm də gələcəyin məsuliyyətini daşıyan, özünün və dünyanın taleyini müəyyən edən bir varlıqdır.