İntermediya (ital. intermedi): İntermediya, əsasən İtalyan Renesans teatrında yaranmış və sonralar geniş yayılmış bir teatr janrıdır. Dram və ya opera tamaşalarının pərdələri (aktları) arasında ifa edilən qısa, əsasən komik, bəzən isə ciddi xarakterli bir pyes və ya səhnədir. Bu kiçik tamaşalar, əsas əsərin axarını kəsmədən, tamaşaçılara istirahət imkanı yaradır və həmçinin əsas süjetlə əlaqəli və ya əlaqəsiz mövzuları işləyərək əsərin ümumi kontekstini zənginləşdirir.
İntermediyaların mahiyyəti, tamaşanın əsas hissəsi ilə əlavə hissə arasında bənzərsiz bir körpü rolunu oynamasıdır. Onlar həm tamaşaçıların diqqətini yenidən cəlb etməyə, həm də əsas pyesin mövzusuna dair yeni aspektlər əlavə etməyə xidmət edirdilər. Mövzuları müxtəlif ola bilərdi: mifoloji hekayələr, pastoral səhnələr, komik situasiyalar, alegoriyalar və s. Həmçinin intermedayaların səhnə quruluşu, kostyumları və musiqisi ilə əsas tamaşadan fərqlənməsi də bu janrın xüsusiyyətlərindən biridir. Onlar əsasən professional aktyorlar tərəfindən deyil, həvəskarlar və ya saray məclislərinin iştirakçıları tərəfindən ifa edilirdi.
Tarixən, intermedayaların inkişafında İtalyan Renesansının təsiri böyükdür. Bu dövrdə teatr sənətinə olan maraq artmış, yeni janrların və formaların meydana gəlməsi üçün əlverişli zəmin yaranmışdır. İntermediyalar, həm də o dövrün musiqi və rəqs sənətinin inkişafına öz töhfəsini vermişdir. Onlar tez-tez musiqili elementlər, rəqs nömrələri və hətta səhnə əsərləri ilə müşayiət olunurdu.
Beləliklə, intermediya, sadəcə pərdələr arası qısa bir səhnə deyil, İtalyan Renesans teatrının əlamətdar janrlarından biri olub, həm əsas tamaşanın ahəngini tamamlayan, həm də öz müstəqil bədii dəyəri ilə seçilən bir teatr formasını təmsil edir. Onların tarixi, tamaşanın quruluşu və ifa üsulları haqqında araşdırmalar hələ də davam edir və bu janrın zənginliyi və əhəmiyyəti zaman keçdikcə daha aydın görünür.