İrad (ər. إِرَادَة - iradədən) sözü Azərbaycan dilində əsasən "nöqsan", "kəsir", "eyb" və "qüsur" mənalarında işlənir. Bu, sadəcə bir söz deyil, bir əsərin, bir layihənin, bir insanın və ya bir hadisənin tamam olmamağını, qeyri-kamilliyini, çatışmazlığını ifadə edən bir termindir. İrad yalnız görünən, zahiri qüsurları deyil, həm də daha dərindən gizli, aşkar olmayan çatışmazlıqları da əhatə edə bilər. Məsələn, bir məqalənin dilindəki səhvlər açıq-aşkar irad, elmi bir tədqiqatın metodologiyasındakı zəifliklər isə daha gizli, lakin eyni dərəcədə əhəmiyyətli bir irad ola bilər.
"İrad eləmək", "irad tutmaq" və ya "irad saymaq" ifadələri isə bu nöqsanları, kəsirləri, eybləri aşkara çıxarmaq, bildirmək, tənqid etmək mənasını verir. Bu, sadəcə bir qüsuru göstərmək deyil, həm də onu düzəltmək üçün bir çağırış ola bilər. İrad eləmək, konstruktiv tənqidin bir elementi olaraq, inkişaf və təkmilləşmə üçün vacib bir addımdır. Lakin, irad eləmək həmişə qəbul edilməyən, hətta incitməyə səbəb ola bilən bir hərəkətdir. Ona görə də irad eləmək həssaslıq və diqqətlə aparılmalıdır. Kontekstdən asılı olaraq irad eləmək müsbət və ya mənfi konnotasiyalara malik ola bilər.
Tarixi baxımdan "irad" sözünün kökü ərəb dilinə gedib çıxır. Ərəb dilindəki "iradə" (إِرَادَة) sözü "istək", "qərar", "iradə" mənalarını verir. Azərbaycan dilində isə bu sözün mənası zaman keçdikcə "istək" mənasından uzaqlaşaraq, daha çox "nöqsan" və "qüsur" mənasında istifadə olunmağa başlayıb. Bu, dilin təkamülünü və sözlərin mənalarının zamanla necə dəyişdiyini göstərən maraqlı bir nümunədir.