İsticə (sıfat): Əsas mənası "isti, lazımi qədər isti" deməkdir. Lakin bu söz sadəcə temperaturu bildirmir, daha çox subyektiv, xoş bir istilik hissi verir. "İsticə otaq" desək, bu, sadəcə müəyyən dərəcədə isidilmiş otaq yox, əksinə, rahat, insanı özünə çəkən, xoş bir istiyə malik bir otaq deməkdir. Eynilə, "isticə paltar" ifadəsi paltarın yalnız isti olmasını deyil, həm də onun toxumasının, materialının xoş bir istilik hissi yaratmasını, bədəni rahat və təminatlı hiss etdirdiyini ifadə edir. Sözün mənasına "sərin deyil, mülayim isti" tərifini də əlavə etmək olar.
İsticə sözünün istifadəsi, ümumiyyətlə, ev və ailə həyatına aid mənzərələrə, rahatlıq və istilik duyğusuna bağlıdır. Misal olaraq, şeirdə verilən "İsticə lavaşım var; Hər gecəyə aşım var; Demə, dədəm yerdəsən; Ancaq əlli yaşım var" misrasında "isticə lavaş" ifadəsi sadəcə isidilmiş lavaşdan deyil, evdə hazırlanmış, sevgi və qayğı ilə bişirilmiş, isti və dadlı bir lavaşdan danışır. Bu misra, bütünlükdə, ailənin rahatlığı, var-dövlətinin və yaşamağın xoşbəxtliyinə işarə edir. Beləliklə, "isticə" sözü yalnız bir temperaturu deyil, həm də ev rahatlığını, səadətli bir həyatı, ailənin isti münasibətlərini ifadə edən metaforik bir məna da daşıyır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "isticə" sözü müasir Azərbaycan dilində geniş istifadə olunmasa da, xalq ədəbiyyatında, xüsusilə də şeir və mahnılarda daha çox rast gəlinir. Sözün nadirliyi və yaratdığı xüsusi atmosfer onu daha da qiymətli və ədəbi bir ifadə halına gətirir.