İstiqraz (ərəbcədən) – borc alma, pul borcu vermə əməliyyatı, eyni zamanda bu yolla əldə edilən borc pulun özüdür. Sadəcə "borc alma" kimi tərif etməkdən daha geniş mənaya malik olan istiqraz, maliyyə əməliyyatlarının mühüm bir elementidir. Bu, müəssisələrin, şirkətlərin və xüsusilə dövlətin maliyyə ehtiyaclarını ödəmək üçün istifadə etdiyi bir mexanizmdir. İstiqrazlar, müxtəlif müddətlərə, faiz dərəcələrinə və ödəniş şərtlərinə sahib ola bilər.
İstiqraz əməliyyatı zamanı borc verən tərəf (investor) müəyyən bir müddətə pulunu borc alan tərəfə (məsələn, dövlət, şirkət) verir və bunun müqabilində müəyyən bir faiz dərəcəsi ilə gəlir əldə edir. Borc alan tərəf isə əldə etdiyi bu vəsaiti özünün müxtəlif layihələrini maliyyələşdirmək, investisiya qoymaq və ya digər maliyyə ehtiyaclarını ödəmək üçün istifadə edir. İstiqrazlar, həm investorlar üçün gəlir əldə etmək, həm də borc alanlar üçün maliyyə mənbəyi yaratmaq imkanı yaradır.
Dövlət istiqrazı, istiqrazın ən tanınmış nümunələrindən biri olub, dövlətin əhalidən və ya xarici investorlardan borc almaq yolu ilə büdcəsinə əlavə vəsait cəlb etməsidir. Dövlət istiqrazları adətən uzunmüddətli olur və dövlətin etibarlılığına görə nisbətən aşağı risk səviyyəsinə malikdir. Dövlət bu əldə etdiyi vəsaitləri infrastruktur layihələri, sosial proqramlar və ya digər vacib dövlət xərclərini maliyyələşdirmək üçün istifadə edir. Bu, dövlətin iqtisadi inkişafını stimullaşdırmaq və ya kəskin maliyyə çətinliklərini aradan qaldırmaq üçün vacib bir vasitədir. Ancaq dövlət istiqrazlarının həddindən artıq istifadəsi, dövlət borcunun artmasına və gələcək nəsillər üçün ağır yükə səbəb ola bilər.
Ümumilikdə, istiqraz, müasir maliyyə sisteminin əsas elementlərindən biri olub, həm investorlar, həm də borc alanlar üçün mühüm rol oynayır. Onun düzgün idarə edilməsi iqtisadiyyatın davamlı inkişafı üçün vacibdir.