İşvəli sifəti, əsasən qadınlar üçün istifadə olunan bir söz olub, nazlı, incə, cazibədar, şirin və oynaq hərəkətləri, baxışları və davranışları ilə seçilən bir şəxsi təsvir edir. Sadəcə "gözəl" sözündən daha çox, işvəli sözü bu gözəlliyin ifadə olunma tərzinə, yəni özünəməxsus bir cazibə və şirindilliyə malik olmağına işarə edir.
"Nazlı" kimi ifadə etsək də, işvəli daha çox fəal bir cazibəni ifadə edir. Qəmzəli, cilvəli və şux sifətləri ilə tamamlanan işvəli, həm fiziki görünüşü, həm də davranışları ilə diqqət çəkən, özünəməxsus bir sənətkarlıqla cazibədarlığını nümayiş etdirən bir insanı təsvir edir. Bu, sadəcə passiv bir gözəllik deyil, əksinə, öz gözəlliyinin fərqində olan və onu məharətlə ortaya qoyan bir şəxsiyyətin ifadəsidir.
Misallar göstərək: "İşvəli qız" ifadəsi, sadəcə gözəl bir qızdan daha çox, şirin və oynaq hərəkətləri, cazibədar baxışları ilə diqqət çəkən bir qızı ifadə edir. "İşvəli gəlin" ifadəsi də eyni mənada istifadə olunur, gəlinin nazlı və şux davranışlarını vurğulayır. Hətta "İşvəli təbəssüm" ifadəsi belə, sadə bir təbəssüm deyil, şirin və cazibədar bir təbəssüm olduğunu göstərir.
Nəhayət, şeirdəki "Ey işvəli yar, sən qal indi!" misalında da görüldüyü kimi, işvəli sözü sevgilinin cazibəsini və sevgilinin bu cazibəsinin şairə təsirini güclü şəkildə ifadə edir. Sözün poetik istifadəsi onun ifadə gücünü daha da artırır.