Naz-qəmzə sözü farsca "naz" və ərəbcə "qəmzə" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmiş mürəkkəb bir söz olub, həm leksik, həm də semantik baxımdan zəngin mənaya malikdir. Əsas mənası "işvəli, cazibədar baxış və hərəkətlər" deməkdir. Lakin bu sadəcə bir tərif deyil, həm də incə hisslərin, qadın gözəlliyinin və cazibəsinin ifadəsidir.
"Naz" sözü özündə qürur, təkəbbür, lakin eyni zamanda incə bir şirinlik, özünə inam və sevgi dolu bir təmkinlilik ehtiva edir. Bu, bir qadının öz gözəlliyinin və cazibəsinin fərqində olmasını, bunu incəliklə nümayiş etdirməsini bildirir. Sadəcə "şirinlik" deyil, bu şirinliyin arxasında güclü bir özünəinam və seçicilik yatar.
"Qəmzə" isə üzün müəyyən bir hissəsində əmələ gələn dərin oymağı, xüsusilə yanaqlarda və ağız kənarında olan çuxuru ifadə edir. Lakin bu söz sadəcə anatomik bir təsvirdən kənara çıxaraq, həm də incə, çəkinməli bir gözəllik, cazibədarlıq mənasını daşıyır. Qəmzə bir qadının üzünün ifadəsini daha cəlbedici edir, ona özünəməxsus bir xarakter qazandırır.
Beləliklə, "naz-qəmzə" sözü bir bütöv olaraq, bir qadının özünəməxsus cazibəsini, işvəsini, cilvəsini, incə hərəkət və baxışlarını, qürurlu amma eyni zamanda sevgi dolu davranışlarını ifadə edən poetik bir ifadədir. Misal olaraq verilən şeir misrasında "naz-qəmzələr" qəhrəmanın ürəyini fəth edən qadının cazibədarlığına işarədir. Sözün işlənməsində poetik üsul istifadə olunmuş, təsvir daha emosional və obrazlı hal almışdır.
Müxtəlif cümlələrdə "naz-qəmzə" sözü fərqli kontekstlərdə işlənə bilər. Məsələn:
- "Onun naz-qəmzələri hər kəsi valeh edirdi."
- "Naz-qəmzəli gözəllik məni heyran etdi."
- "Sözlərinin naz-qəmzəli tərzi onu daha da cazibədar edirdi."
Bu nümunələrdə göründüyü kimi, "naz-qəmzə" sözü yalnız fiziki gözəllik deyil, həm də davranış tərzi, söhbət üsulu kimi xarakter xüsusiyyətlərini də əhatə edir.