Qəmzəli sifəti, əsasən, gözəl və cazibədar qadınlar üçün istifadə olunan bir söz olub, onların incə, nazlı və şirin hərəkətlərini, sözlərini və davranışlarını ifadə edir. Sadəcə "nazlı" və "şivəli" olmaqdan daha çox, qəmzəli sözü bir qadının özünəməxsus cazibəsini, hətta bir az da oynaqlığını və mahirliyini vurğulayır. Bu cazibə, qəmzəli baxışlarında, incə təbəssümlərində, şirin sözlərində və ümumi davranışlarında özünü göstərir. Sözün kökü olan "qəmzə"nin özü də bu mənanı gücləndirir; çünki qəmzə üz cizgilərinə incə bir cazibə qatar.
Hüseyn Cavidin misrasında ("Bir qəmzəli işvəkarə uydum") qəmzəli sözünün necə istifadə olunduğunu görürük. Burada qəmzəli sadəcə nazlı bir qadını deyil, həm də özünə məxsus bir cazibəyə, işvəyə malik olan bir qadını təsvir edir. Bu cazibə o qədər güclüdür ki, şair özünü ona bağlamış olduğunu ifadə edir.
Qəmzəli sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər, amma əsas mənası həmişə cazibə və incəlik ilə əlaqədardır. Gözlərin qəmzəli olması onların parıltısını, ifadəliliyinə və şirinliyini vurğulayır. Beləliklə, qəmzəli sözü sadəcə bir sifət deyil, bir qadının daxili və xarici gözəlliyini tam şəkil də əks etdirən poetik bir ifadədir.