İtaətlilik sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "itaətkarlıq"la sinonim kimi göstərilir. Lakin bu izah, sözün zəngin mənasını tam əks etdirmir. İtaətlilik sadəcə əmrə tabe olmaq deyil, həm də hörmət, sədaqət, rəğbət və əminlikdən qaynaqlanan üzdən gəlməmək, sözə sadiq qalmaq kimi dərin mənalar daşıyır. Bu mənada, itaətlilik fərdin öz istəklərini arxa plana ataraq yüksək qəbul etdiyi bir şəxsə, ideala və ya quruma qarşı göstərdiyi şüurlu tabeçilik deməkdir.
İtaətkarlıq passiv bir tabeçilik olduğu halda, itaətlilik daha fəal və şüurlu bir münasibəti ifadə edir. İtaət edən fərd sadəcə əmr yerinə yetirmir, həm də bu əmrə qoyulan məqsəd və dəyərləri dərk edərək hərəkət edir. Bu mənada, itaətlilik sədaqət, hörmət və sözün əsl mənasında etimad əsasında qurulan bir münasibətdir. Mütləq hakimiyyətdə olan bir şəxsə gözdən uzadıb əmrə tabe olmaq deyil, əksinə, şüurlu qərar verib tabe olmaq və bu tabeçiliyin məsuliyyətini daşımaqdır.
Tarix boyu itaətlilik anlayışı müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli interpretasiyalara məruz qalıb. Bəzi cəmiyyətlərdə itaətlilik ictimai qayda-qanunun əsasını təşkil edərkən, digərlərində fərdin azadlığının məhdudlaşdırılması kimi qəbul olunub. Bu gün belə, itaətliliyə olan münasibət çox tərəflidir və fərdi və ictimai həyatımızın bir çox sahəsində mühüm rol oynayır. Məsələn, ailədə, iş yerində, və hətta ictimai həyatda müəyyən qədər itaətlilik lazımdır. Amma həddən artıq itaətlilik isə öz müsbət cəhətlərini itirir və fərdi inkişafı əngəlləyir.
Nəticə olaraq, itaətlilik anlayışı sadə bir əmrə tabe olmaqdan daha mürəkkəb və çoxşaxəli bir məfhumdur. Bu, məsuliyyət, hörmət, sədaqət və şüurlu qərar vermə əsasında qurulan mürəkkəb bir münasibətdir. Ona görə də, bu sözün sadəcə "itaətkarlıq" kimi tərif edilməsi onun zəngin mənasını tam əks etdirmir.