İzdivac (ərəbcədən - نِكَاح - nikah) sözü Azərbaycan dilində köhnəlmiş və ədəbi üslubda işlənən bir termin olaraq "evlənmə", "nikah" mənalarını ifadə edir. Müasir Azərbaycan dilində daha çox "evlənmə" və ya "nikah" sözləri istifadə olunsa da, "izdivac" sözü tarixi və ədəbi mətnlərdə, xüsusilə də klassik ədəbiyyat nümunələrində rast gəlinir. Bu sözün istifadəsi mətnə müəyyən bir rəng qatır, onu daha ciddi və rəsmi bir tona salır.
Tarixi kontekstdə "izdivac" sözü sadəcə iki insanın bir araya gəlməsi deyil, daha geniş bir məna daşıyırdı. O, ailənin qurulması, nəslin davam etdirilməsi, sosial və ictimai münasibətlərin tənzimlənməsi kimi mühüm aspektləri əhatə edirdi. Müəyyən bir dövrün sosial quruluşunu, adət-ənənələrini və inanclarını anlamaq üçün "izdivac" sözünün istifadə olunduğu mətnləri araşdırmaq olduqca vacibdir.
Misal üçün, verilən sitatda ("Bu izdivac hər iki tərəfin əqidəsincə faydalı idi.") "izdivac" sözü sadəcə evlənmə hadisəsini deyil, həm də bu evlənmənin hər iki tərəf üçün faydalı olması, yəni sosial, iqtisadi və ya siyasi baxımdan müsbət nəticələr gətirməsini ifadə edir. Bu, sözün sadə mənasından daha dərin bir məna kəsb etdiyini göstərir.
Beləliklə, "izdivac" sözü yalnız bir leksik vahid deyil, həm də müəyyən bir tarixi və mədəni kontekstin daşıyıcısıdır. Onun köhnəlmiş olsa da, ədəbi əsərlərdə istifadəsi mətnə zənginlik və dərinlik qatır.