İzhar (ər.) - Aşkar etmə, meydana çıxarma, göstərmə, bəlli etmə, bildirmə hərəkəti və ya halıdır. Sadəcə bir şeyin görünən hala gətirilməsi deyil, həm də onun əhəmiyyətinin, mahiyyətinin, əsl simasının başqalarına çatdırılması deməkdir. İzhar, gizli qalan bir həqiqəti, düşüncəni, hissi, və ya hadisəni açıq şəkildə ifadə etmək, məlum etmək mənasını verir. Bu, sözlə, hərəkətlə, əsərlə və ya digər vasitələrlə həyata keçirilə bilər. Hətta susqunluq belə, bəzən müəyyən bir məlumatı, fikri və ya hissi izhar etmək üçün istifadə oluna bilər.
İzharın mənası, kontekstdən asılı olaraq bir qədər dəyişə bilər. Məsələn, "sənətkar öz əsərləri ilə özünü izhar edir" deyəndə, sənət əsərlərinin sənətkarın daxili aləmini, duyğularını və düşüncələrini ifadə etməsi nəzərdə tutulur. Digər bir nümunədə isə, "o, öz məqsədini izhar etdi" deyəndə məqsədin açıqca, qətiyyətlə bildirilməsi nəzərdə tutulur. Beləliklə, izhar həm fəal, həm də passiv bir proses kimi baş verə bilər.
Bundan əlavə, izhar sözü, bir şeyin bəlli, aydın və məlum olması mənasında da istifadə olunur. Bu mənada, izhar, bir şeyin şübhəsiz, açıq-aydın olduğu, gizli bir tərəfinin qalmadığı anlamına gəlir. Misal üçün, "onun günahı izhar oldu" ifadəsi onun günahının artıq sübut edilərək aydınlaşdığını göstərir.
Qeyd etmək vacibdir ki, "izhar" sözü klassik ədəbiyyatda da geniş istifadə olunmuşdur və poetik təsvirlərə xüsusi bir gözəllik qatır. Misal olaraq, verilmiş misrada ("Bir gülüzlü nigar, sərvi-xoşrəftar; Cümlə xalqa izhar, b...") sözü güzel qadının bütün xalqa gözəlliyinin və kamilliyinin açıq-aydın görünməsini ifadə edir.