İzin (ərəb mənşəli söz): İcazə, ruxsat deməkdir. Bir şey etmək üçün verilən rəsmi və ya qeyri-rəsmi icazə, müsahibə, imkan mənasını verir. Sadəcə "olmaq" mənasından əlavə olaraq, izin istəmək, izin vermək kimi hərəkətlər əhatə edir. Bu, fərdin istəyinin reallaşması üçün başqasının razılığı olmasını tələb edən hərəkətlərə dair bir anlayışdır. İzin verilməsi bir qayda olaraq, müəyyən şərtlər, qaydalar və ya məhdudiyyətlərlə müşayiət oluna bilər.
İzin həm formal, həm də qeyri-formal ola bilər. Formal izin, yazılı və ya şifahi olaraq, rəsmi bir qurum tərəfindən verilən icazəni ifadə edir. Məsələn, bina tikmək üçün icazə, bir tədbir keçirmək üçün icazə və s. Qeyri-formal izin isə daha sərbəst, şəxsi münasibətlər çərçivəsində verilən bir icazədir. Dostunuzdan bir əşyanızı istifadə etmək üçün icazə istəmək bunun bariz nümunəsidir.
Ədəbiyyatda izin mövzusu, xüsusilə də sevgi və romantika kontekstində tez-tez işlənir. Verilən misal şeirdəki "İzin versən, yar, başına dolannam" misrası, sevgilinin qarşısındakı ehtiram və itaətkarlığı, eyni zamanda sevgisinin qəbul olunması üçün icazə istəməsini əks etdirir. Bu, iznin sadəcə bir əməlin icrasına icazə verməkdən daha geniş bir məna daşıdığını göstərir: qəbul olunma, məhəbbətin qarşılıqlılığına ümid etmək.
Beləliklə, izin anlayışı, hüquqi və sosial norma və qaydaların yanında, insan münasibətlərindəki qarşılıqlı hörmət və razılığın vacibliyini də vurğulayır.