Kafi (ər. كافٍ) sifəti, əsasən "kifayət edən", "bəs edən", "tələbi ödəyən" mənasını ifadə edir. Bir şeyin lazım olan miqdarı və ya səviyyəyə çatdığını, hətta ondan artığını ifadə etmək üçün istifadə olunur. Yəni, bir ehtiyacın tam və ya artıqlaması ilə ödənilməsini bildirir.
Misal olaraq, "kafi qədər" ifadəsi, bir şeyin miqdarının və ya keyfiyyətinin ehtiyacı ödəmək üçün kifayət etdiyini göstərir. "Kafi məbləğ" isə lazım olan pulun və ya resursun tamamilə əldə olunduğunu bildirir. Beləliklə, "kafi" sözü, yalnız miqdarı deyil, həm də keyfiyyəti ifadə edə bilər; məsələn, "kafi səviyyədə biliyə malik olmaq" ifadəsində olduğu kimi.
Ərəb mənşəli olan "kafi" sözü, lüğətimizdə geniş istifadə olunan və həm yazılı, həm də şifahi nitqdə asanlıqla başa düşülən bir sözdür. Onun sadəliyi və aydınlığı səbəbindən həm gündəlik danışıqda, həm də elmi və rəsmi yazılarda tez-tez rast gəlinir. "Kafi" sözünün istifadəsi, bir şeyi qiymətləndirmək və onun kifayət etmə dərəcəsini müəyyən etmək üçün əlverişli bir vasitədir.
Maraqlı bir məqam odur ki, "kafi" sözü, kontekstə görə, müxtəlif mənalar kəsb edə bilir. Məsələn, bir yerdə "kafi səylər göstərildi" deyilsə, burada səyin kifayət qədər olmasına, lakin istənilən nəticəyə çatmamasına işarə edilə bilər. Yəni, "kafi" sözünün ifadə etdiyi "kifayətlilik" həmişə müsbət mənada deyil, bəzən əksinə, qeyri-kafi olma mənasını ifadə edən bir kontekstdə də istifadə oluna bilər.