Kahin sözü qədim dillərdən, xüsusilə də ərəb dilindən keçmiş bir termindir və əsasən qeybdən xəbər verən, ilahi ilə insan arasında vasitəçilik edən ruhani şəxsi ifadə edir. Misir və İsrail kimi qədim mədəniyyətlərdə geniş yayılmış bu rol, müxtəlif dini ayin və təcrübələrdə mühüm yer tutmuşdur.
Kahinlər yalnız peyğəmbərlərdən fərqli olaraq ilahi kəlamı çatdırmır, həm də gələcəyi görmək, qeybi bilmək, tanrılara dua etmək, qurbanlar təqdim etmək və dini mərasimləri icra etmək kimi vəzifələrə sahib idilər. Onların bilik və bacarıqları ictimai həyatda böyük əhəmiyyət kəsb edir, qərarların qəbul edilməsində, münaqişələrin həllində və hətta siyasi proseslərdə rol oynayırdılar. Bu səbəbdən də kahinlər cəmiyyətdə nüfuzlu və hörmətli şəxslər hesab olunurdular.
Müxtəlif mədəniyyətlərdə kahinlərin vəzifələri və səlahiyyətləri fərqli olsa da, ümumi məqam onların ilahi ilə ünsiyyət qurma qabiliyyətinə inanılmasıdır. Bəzi mədəniyyətlərdə kahinlər xüsusi təlimlər keçirmiş, bəzilərində isə vəzifələrinə irsi olaraq yüksəlmişlər. Onların ilahi ilə əlaqə qurma üsulları da müxtəlif olmuş, xüsusi ayin və sehrlər, dualar, falçılıq və digər mistik təcrübələr tətbiq edilmişdir.
Qeyd etmək vacibdir ki, "kahin" sözünün müasir istifadəsi zamanla dəyişmiş və bəzən məcaz mənasında, yəni hər hansı bir sahədə mütəxəssis və ya peşəkar şəxsə də aid edilə bilər. Lakin sözün əsl mənası hələ də qədim zamanlarda olduğu kimi, ilahi ilə əlaqə quran və qeybdən xəbər verən ruhani şəxs kimi qalır.