Karantin [fr. quarantaine] termini, əslində, orta əsrlər Avropasında, xüsusilə də Venesiyada yaranmış bir tədbirin adından götürülmüşdür. O dövrdə, xəstəlik daşıyan gəmilərin limanlara daxil olmalarından əvvəl 40 gün (quarante - qırx) müddətinə təcrid edilməsi praktikası tətbiq olunurdu. Bu müddət ərzində gəmi heyəti və sərnişinlər müşahidə altında saxlanılır, əgər xəstəlik əlamətləri aşkarlanarsa, lazımi tədbirlər görülərdi. Beləliklə, "karantin" sözü əvvəlcə bu 40 günlük təcrid müddətini ifadə edirdi.
Müasir dövrdə karantin, yoluxucu xəstəliklərin yayılmasının qarşısını almaq məqsədilə, xəstə və ya xəstəliklə təmasda olmuş şəxslərin müəyyən müddətə məhdudlaşdırılması, təcrid edilməsi deməkdir. Bu təcrid, həm fərdi (ev karantini), həm də ictimai (məsələn, bir şəhər və ya regionun karantinə alınması) səviyyədə tətbiq oluna bilər. Karantin müddəti xəstəliyin inkubasiya dövrü, yəni xəstəliyin əlamətlərinin görünməzdən əvvəl keçən müddət, həmçinin xəstəliyin yoluxucu olma müddəti nəzərə alınaraq müəyyən edilir.
Karantin tədbirləri, xəstəliyin sürətli yayılmasının qarşısını almaqla yanaşı, səhiyyə sisteminin həddindən artıq yüklənməsinin qarşısını almaqda da mühüm rol oynayır. Hər hansı bir yoluxucu xəstəliyin yayılmasının qarşısının alınması üçün karantin, ən təsirli profilaktik tədbirlərdən biridir. Lakin karantin həm də sosial-iqtisadi nəticələrə səbəb ola bilər, buna görə də onun tətbiqi diqqətlə və ehtiyatla aparılmalıdır.
Ümumilikdə, karantin termini sadəcə bir təcrid deyil, həm də cəmiyyətin sağlamlığını qorumaq üçün həyata keçirilən kompleks bir tədbirlər sisteminin bir hissəsidir. Bu tədbirlərə xəstələrin müalicəsi, kontaktların izlənməsi, maarifləndirmə kampaniyaları və digər profilaktik tədbirlər daxildir.