Karbürator (fr. carburateur) daxili yanacaqlı mühərriklərdə yanacağın hava ilə qarışdırılmasını təmin edən bir cihazdır. Sadəcə "karbürasiya əmələ gələn cihaz" ifadəsi onun funksiyasını tam əks etdirmir. Əslində karbürator, mühərrikin işləməsi üçün vacib olan yanacaq-hava qarışığının düzgün nisbətini yaratmaq üçün mürəkkəb bir sistemə malikdir.
Karbüratorun əsas vəzifəsi, mühərrikin sürətindən və yükündən asılı olaraq, optimal yanacaq-hava qarışığını təmin etməkdir. Bu, hava axınının miqdarını tənzimləmək və ona uyğun olaraq yanacağın miqdarını dəyişməklə həyata keçirilir. Sistem, venturi effekti adlanan bir prinsipə əsaslanır: havanın sürətinin artması təzyiqin azalmasına səbəb olur və bu da yanacağın karbüratordan çəkilməsini təmin edir.
Müxtəlif dizaynlar olsa da, əksər karbüratorlar aşağıdakı əsas hissələrdən ibarətdir: hava filtri, venkuri, yanacaq şamı, hava klapanı, boğaz və tənzimləyicilər. Bu hissələrin qarşılıqlı əlaqəsi, mühərrikin istənilən iş rejimində düzgün yanacaq-hava nisbətinin təmin edilməsini təmin edir. Tənzimləyicilər mühərrikin sürətini və yükünü nəzərə alaraq yanacaq və hava axınının tarazlığını saxlayır.
Tarixən, karbüratorlar daxili yanacaqlı mühərriklərdə geniş yayılmış olsa da, müasir avtomobillərdə əksəriyyətlə yanacaq vurma sistemləri ilə əvəz olunmuşdur. Yanacaq vurma sistemləri daha dəqiq yanacaq-hava qarışığı təmin edir və ətraf mühitin çirklənməsini azaldır. Ancaq karbüratorların sadəliyi və etibarlılığı hələ də bəzi tətbiqlərdə, xüsusilə də köhnə avtomobillərdə və bəzi kiçik mühərriklərdə üstünlük təşkil edir. Karbüratorun iş prinsiplərinin başa düşülməsi daxili yanma mühərriklərinin funksiyasının daha dərin başa düşülməsi üçün əsasdır.