Keyikmək sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "keyimək" sözü ilə sinonim kimi qeyd olunsa da, onu sadəcə "keyimək" kimi izah etmək qısadır və mənasının zənginliyini əks etdirmir. Əslində, "keyikmək" daha çox fiziki və ya əqli yorğunluqdan, dərin bir məyusluqdan, ümidsizliyə qapılmadan qaynaqlanan, bədənin və ya ruhun sönüklüyünü, cansızlığını ifadə edir.
Keyikməyin "keyimək"dən fərqi, onun daha daxili, daha dərin bir hal təsvir etməsidir. Keyimək, sadəcə olaraq yorgunluq və ya bezginlik bildirə bilərkən, keyikmək daha ağır bir vəziyyəti, həyat enerjisinin tükənməsini, nəyəsə marağın itməsini ifadə edir. Bu, sanki ruhda bir sönmə, bir solma hissidir. Bədənin fiziki yorğunluğu ilə birgə ruhsal bir tükənmə də var. Bu tükənmə qısamüddətli bir yorğunluqdan fərqli olaraq, daha davamlı bir hal kimi qəbul edilir.
Maraqlı bir tərəfi də, "keyikmək" sözünün əsasən insanların deyil, təbiətin və canlıların həyat enerjisinin azalması və ya sönməsi ilə bağlı istifadə olunmasıdır. Məsələn, "payızda təbiət keyikmişdi" deyərkən, payızın sönüklüyünü, bitkilərin solmasını, canlıların fəaliyyətinin azalmasını ifadə edirik. Beləliklə, "keyikmək" sözünün istifadəsi analoji üzrə insanlara da şamil olunur və onların ruhsal və fiziki tükənməsini ifadə edir.
Nəticə olaraq, "keyikmək" sözünü yalnız "keyimək" kimi sadəcə yorğunluq kimi izah etmək yetərsizdir. Bu sözün dərin mənası, ruhsal tükənmə və həyat enerjisinin azalması və ya sönməsi ilə bağlı olaraq daha geniş şəkildə anlaşılmalıdır. O, sadəcə fiziki yorğunluğu deyil, dərin bir məyusluq, ümidsizliyə qapılma və hətta depressiya əlamətlərini də özündə əks etdirə bilər.