Kəlçə (kəlcə) sözü Azərbaycan dilində gənc, hələ yetkinlik yaşına çatmamış camış balası deməkdir. Bu söz, əsasən kənd həyatına, maldarlıqla məşğul olan əhalinin dilinə xasdır və şəhər əhalisi tərəfindən o qədər də çox istifadə olunmur. Kəlçənin ana südü ilə qidalanması, yəni "kəlçəni əmizdirmək" ifadəsi də bu sözün mənası ilə sıx bağlıdır və kənd təsərrüfatı ilə bağlı həyat tərzinin təsvirində tez-tez rast gəlinir.
Kəlçə sözünün istifadə olunduğu nümunələr, məsələn, "Telli inək və camışı sağıb qurtardı. Kəlçə və dananı çəkib bağladı" ifadələri, kənd həyatının sadəliyinə və gündəlik işlərinin təsvirinə misal kimi göstərilə bilər. Bu cür ifadələr, kəlçənin sadəcə bir söz deyil, həm də bir mədəniyyət elementini, kənd həyatının ayrılmaz hissəsini təmsil etdiyini göstərir. Sözün istifadəsindən həm də o dövrün iqtisadiyyatının maldarlığa əsaslandığını anlamaq mümkündür.
Maraqlı bir məqam odur ki, "kəlçə" sözü bəzi dialektlərdə fərqli mənalarda da istifadə oluna bilər. Lakin əsas mənası hər zaman gənc camış balası ilə bağlıdır. Bu sözün ədəbiyyatda və xalq yaradıcılığında istifadəsi də mövcuddur və bu da onun dil tarixindəki yerini və əhəmiyyətini göstərir. Beləliklə, "kəlçə" sözü sadəcə bir heyvan balası adı deyil, həm də tarixin, mədəniyyətin və dilin bir parçasıdır.