Kif, çürüməyə başlamış üzvi maddələrin səthində, xüsusilə nəm və rütubətli mühitlərdə inkişaf edən, nazik bir təbəqə şəklində görünən, yumşaq toxumalı mikroskopik göbələklərin ümumi adıdır. Bu göbələklər, sadə gözlə görünməsə də, küləyin təsiri ilə asanlıqla yayılır və çoxalırlar. Onlar, əslində çoxsaylı, bir-birinə bitişik iplikcik (hifa) şəbəkəsindən əmələ gəlir. Bu iplikciklər, bitki və heyvan mənşəli ölü üzvi maddələrdəki üzvi birləşmələri parçalayaraq öz qidalarını əldə edir və beləliklə, təbiətdəki bioloji dövriyyədə mühüm rol oynayırlar.
Kifin əmələ gəlməsi üçün əlverişli şərtlər: rütubətli mühit, qaranlıq, mülayim temperatur və kifayət qədər qida mənbəyidir. Məsələn, köhnə çörəkdə, meyvələrdə, tərəvəzlərdə, torpaqda, divarlarda və digər nəm səthlərdə kifin inkişaf etdiyini müşahidə etmək olar. Kifin müxtəlif növləri mövcuddur və onların rəngləri ağ, boz, yaşılımtıl, qara və s. ola bilər.
Bəzi kif növləri insan sağlamlığı üçün zərərli ola bilər. Onlar allergik reaksiyalara, tənəffüs problemlərinə və hətta ciddi xəstəliklərə səbəb ola bilərlər. Buna görə də, kifin əmələ gəldiyi məkanlarda lazımi təmizlik və dezinfeksiya tədbirləri görülməlidir. Lakin, bütün kif növləri zərərli deyildir. Bəzi kif növləri pendir, şərab və digər qida məhsullarının istehsalında istifadə olunur və hətta dərman sənayesində tətbiq olunurlar.
Qısacası, kif təbiətin təmizlikçi qüvvəsidir, ancaq insan sağlamlığı üçün potensial təhlükə yarada bilər. Onun inkişafını qarşısını almaq üçün nəmliyin qarşısını almaq, yaxşı havalandırma təmin etmək və müntəzəm təmizlik aparmaq vacibdir. Kiflərin görünüşü təkcə estetik narahatlıq yaratmır, həm də sağlamlıq üçün ciddi risklər daşıya bilər.