Kişmiş (fars. كشمش) - üzümün qurudulmuş halına deyilir. Yəni, təzə üzümün günəş altında və ya xüsusi qurudulma üsulları ilə suyunun buxarlanaraq qurudulması nəticəsində əldə edilən quru meyvədir. Kişmişin dadı, rəngi və ölçüsü istifadə olunan üzüm növündən, qurudulma üsulundan və hava şəraitindən asılı olaraq dəyişə bilər.
Kişmişin tarixi qədim zamanlara gedib çıxır və bir çox mədəniyyətlərdə əhəmiyyətli bir qida məhsulu olub. Qədim Misir, Yunanıstan və Roma imperiyalarında geniş şəkildə istehsal olunub və istifadə edilib. Kişmiş sadəcə bir şirniyyat olmayıb, həm də enerji mənbəyi kimi qiymətləndirilib, uzun səfərlərdə qida ehtiyatı kimi daşınıb.
Müasir dövrdə kişmiş müxtəlif növlərdə istehsal olunur. Rəngi qaranlıq qəhvəyi rəngdən açıq sarı rəngədək dəyişə bilər. Bəzi kişmişlər toxumlu, bəziləri isə toxumsuz olur. Dadına görə şirin, turş və ya hətta bir qədər ədviyyatlı ola bilər. Kişmiş müxtəlif yeməklərdə, şirniyyatlarda, salatlarda və s. geniş istifadə olunur. Həmçinin, sağlamlıq üçün faydalı xüsusiyyətlərə malik olduğuna inanılır, enerji verən, bəzi vitamin və mineralların mənbəyi kimi qiymətləndirilir.
Sözün mətn nümunündəki istifadəsi (“Afərin bacım Zeynəb, indi otur, bunları dəstə tutaq, bazarda satıb sənə çoxlu kişmiş alacağam”) gündəlik danışıq dilindəki sadəliyi və kişmişin uşaqlar üçün də xoş bir mükafat kimi qəbul edilməsini əks etdirir.