Könülsüzlük – insanın bir işə, vəziyyətə, hadisəyə və ya təklifə qarşı içdən gəlməyən, istəksiz münasibətini, əks rəğbətini ifadə edən bir anlayışdır. Sadəcə "istəməmək"dən daha çox, daxili bir narahatlıq, etiraz və ya biganəlik hissi ehtiva edir. Bu hissin səbəbləri çox müxtəlif ola bilər: qorxu, narahatlıq, məsuliyyət hissinin ağır olması, maraqsızlıq, yorulma, təzyiq altında olma, zəruri olmayan bir işin görülməsi məcburiyyəti və sair.
Könülsüzlük passiv bir müqavimət formasıdır. Açıq etirazdan fərqli olaraq, könülsüzlük özünü daha çox əhval-ruhiyyədə, davranışlardakı ləngimədə, işin yarımçıq qalmasında, keyfiyyətsiz yerinə yetirilməsində göstərir. Könülsüzlük zamanla həm şəxsiyyətin inkişafına, həm də ətrafdakılarla münasibətlərə mənfi təsir göstərə bilər. Çünki daxili müqavimət, enerjinin sərf olunmasına, stresin artmasına və nəticədə məhsuldarlığın azalmasına gətirib çıxarır.
Maraqlıdır ki, könülsüzlük həm də müəyyən bir məcburiyyət qarşısında özünü göstərən bir reaksiya ola bilər. Məsələn, sevmədiyi bir işi etməyə məcbur olan bir insan könülsüz olsa da, onu etməlidir. Bu vəziyyətdə könülsüzlük, daxili razılaşmama hissinə baxmayaraq, vəzifənin icrasını tamamilə rədd etməmək kimi bir davranışa səbəb olur. Bu mənada könülsüzlük, bir növ daxili mübarizənin, razılaşma və etiraz arasında gərginliyin göstəricisidir.
Müxtəlif mədəniyyətlərdə könülsüzlüyün ifadə formaları da fərqlənə bilər. Bəzi mədəniyyətlərdə açıq etiraz daha qəbul ediləndirsə, digərlərində isə gizli müqavimət, passivlik daha çox yayılmışdır. Könülsüzlüyün səbəblərini və ifadə formalarını başa düşmək, həm şəxsi, həm də ictimai həyatda daha effektiv ünsiyyət və qarşılıqlı anlaşma üçün vacibdir.