Közərti sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında sönməkdə olan bir işıq mənbəyinin zəif, titrək parıltısını, son qığılcımlarını ifadə edir. Bu, sadəcə "işıq" deyil, daha çox bir hissə, bir əlamət, bir izdir; sönən alovun, lampanın və ya başqa bir işıq mənbəyinin həyatının son anlarını xatırladan zərif bir parıltıdır.
Sözün mənasını daha genişləndirərək deyə bilərik ki, közərti yalnız fiziki bir hadisəni deyil, həm də metaforik bir məna daşıya bilər. Məsələn, köhnə bir xatirənin, solmuş bir duyğunun, ya da sönməkdə olan bir həyatın zəif işığı kimi təsvir edilə bilər. Bu, bir şeyin tamamilə itməmiş, ancaq nəzərə çarpacaq qədər zəifləmiş və sönməyə doğru getdiyini ifadə edir.
"Fənərin közərtisi" ifadəsi, fənərin işığının zəiflədiyini, demək olar ki, sönmək üzrə olduğunu göstərir. "Ocaqda közərti görünürdü" ifadəsi isə, ocağın tamamilə sönmədiyini, ancaq yalnız zəif közərin qaldığını bildirir. Közərti, həm də bir işarət, bir işartı, bir şeyin mövcudluğuna işarə edən zəif bir əlamət kimi də qəbul edilə bilər. Qaranlıqda uzaqdan görünən zəif bir işıq, bir ümidin, ya da bir təhlükənin işarəsi ola bilər. Beləliklə, közərti sözü, sadəcə fiziki bir hadisəni deyil, həm də bir sıra metaforik mənaları özündə ehtiva edir.
Ümumilikdə, közərti sözü, Azərbaycan dilinin ifadə qüvvəsini nümayiş etdirən, zərifliyi və dərinliyi ilə seçilən bir sözdür. Onun mənası, yalnız səthdə qalmayıb, əsərin üslubuna, kontekstə və oxucunun təxəyyülünə görə dəyişə bilər.