Qırıq-qırıq sözü Azərbaycan dilində sifət və zərf kimi işlənir və əsasən "tikə-tikə", "parçaparça" mənalarını ifadə edir. Bu, bir şeyin bütövlüyünün pozulduğunu, hissələrə bölündüyünü göstərir. Məsələn, "qırıq-qırıq xətt" ifadəsi, davamlı olmayan, yer yer kəsilən, qırılmış bir xətti təsvir edir. "Qırıq-qırıq olmaq" isə bir şeyin fiziki olaraq parçalanmasını və ya metaforik mənada, dağınıq, nizamsız bir vəziyyətdə olmasını bildirir.
Lakin, "qırıq-qırıq" sözünün mənası yalnız fiziki parçalanma ilə məhdudlaşmır. O, həm də məntiqi ardıcıllığın olmaması, fikir və düşüncələrin dağınıqlığı, qeyri-müntəzəmliyi kimi mənaları da ehtiva edə bilər. Verilən misalda olduğu kimi, "[Ustalar] … arabir danışır, qırıq-qırıq fikirlər və mülahizələr" ifadəsi, fikirlərin bir-biri ilə əlaqəsiz, nizamsız və qeyri-ardıcıllıqla ifadə olunduğunu göstərir. Bu mənada "qırıq-qırıq" "rabitəsiz", "dağınıq", "sökük" kimi sinonimlərlə əvəz oluna bilər.
Ümumiyyətlə, "qırıq-qırıq" sözü həm konkret, həm də abstrakt mənalarda işlənərək, bütövlüyün pozulmasını, dağınıqlığı və nizamsızlığı müxtəlif kontekstlərdə ifadə edən çoxşaxəli bir leksik vahiddir. Onun istifadəsi, söhbət gedən obyekt və vəziyyətin xüsusiyyətlərindən asılı olaraq müxtəlif çalarlar əldə etməyə imkan verir.