Kürsü sözü ərəb mənşəli olub, əsasən sadə və ya hündürlüyü az olan, yanları və söykənəcəyi olmayan oturacaq növünü ifadə edir. Sadəcə oturmaq üçün nəzərdə tutulan bu əşya, bəzən "kətil" kimi də adlandırılır. Kətil daha çox taxta və ya sadə materiallardan hazırlanan kiçik və aşağı kürsülər üçün işlədilir.
Kürsünün klassik təsviri, yüksək dayanıqlılığa malik, lakin rahatlıq baxımından zəngin detallardan məhrum olan bir oturacaqdır. Həm evlərdə, həm də ictimai yerlərdə istifadə oluna bilər. Məsələn, qədim zamanlarda və ya daha sadə həyat tərzi olan cəmiyyətlərdə, kürsü sadə bir taxta lövhədən və ya bir neçə qalın budaqdan hazırlana bilərdi. Müasir dövrdə isə dizaynı daha müxtəlifdir; materialları, ölçüləri və formaları geniş çeşiddə ola bilir. Amma əsas xüsusiyyət - yan söykənəcəyin və digər rahatlıq elementlərinin olmaması - dəyişməz qalır.
Kürsünün istifadəsi kontekstindən asılı olaraq fərqli mənalar da daşıya bilər. Məsələn, "kürsüdə oturmaq" ifadəsi, adətən, sadə, rahatlıqdan daha çox praktikliyə yönəlmiş bir oturacaqda oturmaq mənasını verir. Bundan əlavə, tarixi və mədəni kontekstdə kürsü müxtəlif simvolik mənalar da daşıya bilər. Məsələn, hökumət və ya qərar qəbuletmə ilə bağlı müəyyən mərasimlərdə istifadə edilən kürsülər, hakimiyyət və ya statusun simvolu ola bilər.
Beləliklə, kürsü sadə bir oturacaqdan daha çoxdur. O, özünün sadəliyi və praktikliyi ilə yanaşı, tarix, mədəniyyət və sosial kontekstdə müxtəlif mənalar daşıyan maraqlı bir əşyadır.