Küş-küş: Azərbaycan dilinin zəngin səs təqlidi lüğətinin parlaq nümunələrindən biri olan "küş-küş", əsasən uşaqları yatırtmaq üçün istifadə olunan, yumşaq və sakitləşdirici bir səs təqlidi sözüdür. Bu səs, həm ana dilinin melodik incəliyini, həm də valideynlərin övladlarına qarşı olan sonsuz məhəbbətini əks etdirir.
"Küş-küş" sözünün mənası yalnız uşağı yatırtmaqla məhdudlaşmır. O, daha geniş mənada sakitləşdirici, yumşaldıcı təsiri olan hər hansı bir oxşama, nəğmə və ya səsi ifadə edə bilər. Məsələn, ağlayan bir uşağı sakitləşdirmək üçün istifadə olunan nəğmələrə də "küş-küş" demək olar. Bu səsin tərkibindəki yumşaq "k" və "ş" səsləri, tələffüz edildikdə ağızda yaradılan duyğularla birlikdə, sakitləşdirici və rahatlatıcı bir təsir yaradır.
"Küş-küş etmək" ifadəsi isə, uşağı yatırtmaq məqsədi ilə "küş-küş" səsi çıxarmaq, nəğmə oxumaq və ya oxşamaq kimi fəaliyyətləri ifadə edir. Bu hərəkət, valideynlərin uşağa qarşı duyduğu sevgi və qayğısının ən təsirli ifadələrindən biridir. Uşaqlar üçün, ana dilinin bu zərif musiqisi, həm rahat bir yuxuya dalma, həm də valideynlərinin məhəbbətini hiss etmə vasitəsidir.
Beləliklə, "küş-küş" sadəcə bir səs təqlidi deyil, ana dilinin incəliklərini, valideyn-uşaq münasibətlərinin dərinliyini və əsrlər boyu davam edən ənənələrin varlığını göstərən əlamətdar bir sözdür. Onun mənası, sözün özü kimi, sakit, yumşaq və ürəkaçandır.