Küz (küzdən) - əkin sahəsini hissələrə bölmək, əkin üçün torpağı hazırlamaq məqsədilə cüt, kotan və ya oxşar alətlərlə açılan, adətən dar və uzun şırım. Küz, sadəcə torpaqda bir xətt deyil, əkinçilik tarixinin və mədəniyyətinin bir təcəssümüdür. Hər bir küz, bir növ kiçik tarladır, özünəməxsus mikro-ekosistemi olan bir ərazi parçasıdır. Əkinçiliyin əsas elementlərindən biri olan küzün dərinliyi, eni və uzunluğu əkin növündən, torpağın tərkibindən və əkin üsulundan asılı olaraq dəyişir. Tarixən küzün açılması əməksevər bir iş olub və bir çox mədəniyyətin əkinçilik ənənələrinə, əfsanələrinə və rəmzlərinə daxil olub.
Misal olaraq, verilən mətn parçasında ("Çəkilmiş küz yarıdan keçməmiş göy üzünü … ağ buludlar alır, hava isə bozarırdı") küzün açılması təbiət hadisələri ilə əlaqələndirilir. Bu, küzün sadəcə bir əkinçilik texnikasından daha çox, təbiətlə insanın əlaqəsinin, əkinçilik mədəniyyətinin bir göstəricisi olduğunu vurğulayır. Küzün yaranması, tarlanın hazırlanması və nəticədə bol məhsulun əldə edilməsi əmək və təbiət qüvvələrinin birliyini göstərən bir prosesdir. Beləliklə, küz əkinçilik işinin başlanğıcını simvolizə edir, yeni bir həyatın və bol məhsulun vədinə işarədir.
Küzün açılması prosesinin poetik təsviri, məhsuldarlığın və təbiətin gücünün təəccüblü gözəlliyini və əhəmiyyətini əks etdirir. Bir küzün açılması sadə bir hərəkət kimi görünə bilsə də, arxasında nəsildən-nəslə ötürülən bilik, təcrübə və əmək yatır.