Qab-qazan sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, mətbəxdə istifadə olunan müxtəlif növ yemək bişirmək və saxlamaq üçün nəzərdə tutulmuş qabların ümumi adını ifadə edir. Sadəcə "top" mənası ilə kifayətlənmək qab-qazanın əhatə etdiyi geniş məna dairəsini əks etdirmir. Bu termin altında qazancın, tencerenin, tavaların, qazanların, kasaların, qabların, sini, çəlləklər və digər oxşar mətbəx ləvazimatları nəzərdə tutulur.
Qab-qazanın materialı da müxtəlif ola bilər: gil, dəmir, mis, alüminium, paslanmayan poladdan və ya digər materiallardan hazırlana bilər. Hər bir materialın özünəməxsus xüsusiyyətləri və yemək bişirmək üçün uyğunluğu vardır. Misal üçün, gil qablarda bişirilən yeməklər özünəməxsus dad və aroma qazanır, dəmir qazanda isə yeməklər daha tez qızır.
Qab-qazanın ölçüsü və forması da çox müxtəlifdir. Kiçik qablar soslar və müxtəlif souslar üçün, böyük qazanın isə plov, aş və digər iri həcmli yeməklərin bişirilməsi üçün istifadə olunur. Həmçinin, yeməyin növündən və bişirmə üsulundan asılı olaraq müxtəlif forma və ölçülərdə qab-qazan seçilir.
Qab-qazan yalnız yemək bişirmək üçün deyil, həm də yeməkləri saxlamaq üçün də istifadə olunur. Yemək bişirdikdən sonra artan qida məhsulları müxtəlif qablarda saxlanılır və bu da qidanın təravətini və dadını daha uzun müddət qoruyur.
Xortdanın şeirindən götürülmüş misal "Görürsən neçəsi … qabqazanın arasında, taxçalarda qıvrılmış ya" ifadəsi qab-qazanın çoxluğunu və onların mətbəxdəki sıxlığını vurğulayır. Bu, həm də evdə bol-bol yemək bişirilməsi, ailənin dolğunluğu və mətbəxin həyatın mərkəzi olması ilə əlaqələndirilir.