Qazan: İstifadə olunan əşya kimi, qazan əsasən dəmir, mis, alüminium və ya paslanmayan poladdan hazırlanan, girdə və ya oval formalı, böyük həcmli bir metal qabdır. Əsasən maye maddələri qızdırmaq, içində yemək bişirmək, su qaynatmaq və ya başqa mayeləri isitmək üçün nəzərdə tutulmuşdur. Onun ölçüsü və materialı istifadə məqsədindən asılı olaraq dəyişə bilər. Kiçik qazanlar çayniklərə, böyük qazanlar isə kollektiv yemək hazırlanması üçün nəzərdə tutulmuş geniş təyinatlı qablar ola bilər.
Qazanın tarixi qədim zamanlara gedib çıxır. İnsanlar əvvəlcə gil və daş qablardan istifadə edirdilərsə də, metallurgiyanın inkişafı ilə birlikdə qazanlar həyatın ayrılmaz hissəsinə çevrilib. Müxtəlif mədəniyyətlərdə qazanın formaları, ölçüləri və bəzəkləri fərqlənsə də, əsas funksiyası həmişə eyni olub – yeməyin bişirilməsi və mayelərin qızdırılması. Mis qazanlar, məsələn, öz estetik görünüşü ilə yanaşı, istilik keçiriciliyinin yüksək olması ilə də fərqlənir. Aş qazanları isə adından da göründüyü kimi, böyük həcmli və adətən yeməklərin kütləvi hazırlanması üçün nəzərdə tutulub.
Qazanın dizaynı zamanla təkmilləşib. Əvvəllər sadəcə bir qab olan qazan, indi daha müasir və praktik dizaynlarla müşahidə olunur. Qulplu qazanlar, qapaqlı qazanlar, əlavə tutqacları olan qazanlar, hətta müasir induksiya sobalarına uyğunlaşdırılmış xüsusi qazanlar mövcuddur. Qazan sadəcə bir mətbəx əşyası deyil, həm də bir çox mədəniyyətdə ənənənin, ev rahatlığının və birgə yemək bişirmənin simvoludur. Bəzi bölgələrdə qazanlar müəyyən bayramlar və tədbirlərlə bağlı xüsusi ritualların ayrılmaz hissəsidir.
Beləliklə, "qazan" sözü sadəcə bir metal qabın adından çox, tarixi, mədəni və sosial kontekstlə əlaqəli geniş bir məna daşıyır.