Qalaylı sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci mənası, hərfi mənasıdır və fiziki bir prosesi ifadə edir: bir əşyanın üzərinə qalay vurulması, yəni qalayla örtülüb ağardılması. Bu mənada "qalaylı qazan", "qalaylı tava" kimi ifadələr adi və aydın şəkildə əşyanın qalayla örtüldüyünü bildirir. Qalaylama prosesi əşyanın daha davamlı, paslanmaz və gözəl görünməsini təmin edir. Tarixən, qalaylama əsasən məişət əşyalarının, xüsusilə də mətbəx avadanlıqlarının qorunması üçün geniş istifadə olunmuşdur. Qalayın parlaq, gümüşü rəngi əşyalara estetik bir görünüş qazandırmaqla yanaşı, onların aşınmaya qarşı müqavimətini də artırırdı.
İkinci mənası isə məcazi məna daşıyır və daha çox insanlara, davranışlara, vəziyyətlərə şamil edilir. Bu mənada "qalaylı" sözü "üzündən bəzədilmiş", "zahirən gözəl", "saxta" kimi mənaları əhatə edir. Bu, görünüşün gerçəkliyi əks etdirmədiyini, daxili keyfiyyətlərin xarici görünüşlə uyğun gəlmədiyini bildirir. Məsələn, "qalaylı təbəssüm" ifadəsi, səmimi olmayan, süni bir təbəssümü ifadə edir. Bu mənada qalaylı sözü, gözəl görünən amma əslində boş, dəyərsiz və ya saxta olan şeyləri ifadə etmək üçün işlədilir. Beləliklə, sözün bu məcazi mənası, görünüş aldadıcı ola biləcəyini və həqiqətin daxili keyfiyyətlərdə gizləndiyini vurğulayır.