Qapçaq sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci mənada taxtadan hazırlanmış, su və ya şərab kimi mayelərin saxlanması üçün istifadə olunan bir növ qab deməkdir. Bu mənada qapçaq, çəlləklə müqayisə oluna bilər, hətta bəzi dialektlərdə bu iki söz sinonim kimi işlənə bilər. Ancaq çəlləkdən fərqli olaraq qapçağın formaları və ölçüləri daha müxtəlif ola bilər; həm kiçik, həm də böyük həcmdə hazırlana bilər. Taxta qapçaqların hazırlanmasında ustaların bacarığı və istifadə olunan taxta növü qapçağın möhkəmliyi və uzunömürlülüyünə birbaşa təsir göstərirdi. Belə qapçaqlar əsasən kənd təsərrüfatında, suvarmada və ya maye məhsulların daşınmasında geniş istifadə olunurdu. “Qapçaq su ilə doludur” cümləsi bu mənanı aydın şəkildə göstərir.
İkinci mənası isə daha çox toxuculuqla əlaqədardır. Bu mənada qapçaq, cod həsirdən və ya kəndirdən toxunmuş, ya da tikilib birləşdirilmiş böyük bir kisəni ifadə edir. Bu qapçaqlar adətən taxıl, pambıq, yun və ya digər kənd təsərrüfatı məhsullarının saxlanması və ya daşınması üçün istifadə olunurdu. Onların ölçüləri və formaları məhsulun növündən və miqdarından asılı olaraq dəyişirdi. Bəzən bu qapçaqlar səyahətlərdə əşyaların daşınması üçün də istifadə olunardı. Həmçinin, bu növ qapçaqlar bəzən qaba materiallardan hazırlandığı üçün daha çox dayanıqlı və uzun müddət istifadə oluna bilirdi. Bu mənanın köhnə kənd həyat tərzinin və ənənəvi kənd təsərrüfatının ayrılmaz bir hissəsi olduğunu vurğulamaq vacibdir.
Ümumiyyətlə, "qapçaq" sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasını əks etdirən, tarixi və mədəniyyəti əks etdirən maraqlı bir sözdür. Hər iki mənası da keçmiş həyat tərzini və ənənələrini anlamaq üçün qiymətli məlumatlar verir.